Luiheid is het toverwoord bij Apneu

"We hebben gewoon geen inspiratie"

Jelle Willers ,

Ja, ze hebben wel even tijd. Tussen de soundcheck om acht uur en hun show om half negen. Wat overblijft zijn tien minuten waarin de band Apneu hun verhaal mag doen. “Incubate is niet nieuw, maar wel bijzonder.”

"We hebben gewoon geen inspiratie"

Ja, ze hebben wel even tijd. Tussen de soundcheck om acht uur en hun show om half negen. Wat overblijft, zijn tien minuten waarin de band Apneu zijn verhaal mag doen. “Incubate is niet nieuw, maar wel bijzonder.”

De Amsterdammers mogen donderdagavond aftrappen in de Cul de Sac, dat omgedoopt is in een ‘Hollandse Nieuwe’-stage. Wat ze dat heeft opgeleverd, buiten een nummer op de verzamel-cd? “Niets,” bekennen de heren. Zanger/gitarist Erik vertelt verder: “We werden zelfs een grungeband genoemd. Nou, als we iets niet zijn, is het dat wel.”

De jongens hebben inderdaad verdacht weinig weg van een grungeact. De nummers zijn catchy, snel en duren maar even. Wat opvalt naast het feit dat ze kort duren, is dat een groot deel over meisjes gaat. “Het is een luie greep naar een klassiek popthema,” verwoordt sologitarist Ruben het. “We hebben gewoon geen inspiratie,” vereenvoudigt bassist Joeri.

Erik legt de keuze voor de teksten uit. “Ik schrijf alles. Op het moment dat we de plaat (Boy Problems) gingen opnemen, hadden we nog geen tekst. In twintig minuten heb ik ze geschreven. En omdat we allemaal een negen-tot-vijf baan hebben en er verder weinig spannends in ons leven gebeurt, gaat het vaak over vrouwen. Misschien dat we in de toekomst ons meer op de tekst moeten focussen; ik luister nooit zo vaak naar teksten, maar anderen blijkbaar wel.”

Dat de jongens er nog lang niet zijn met hun band, bewijst hun schema voor de volgende dag. Werk, school: er moet weer vroeg worden opgestaan na hun gig. Toch denkt Joeri erg rooskleurig over Apneu’s toekomst. “Goud!” roept hij uit. Dit kan misschien wel uitkomen, aangezien de band een mengelmoes is van andere bands: de heren zijn onder andere van Katadreuffe, Eva Braun en Boutros Bubba afkomstig. Toch spelen ze pas een jaar in deze bezetting, maar wel met de nodige ervaring, die ze in Tilburg tentoon mogen spreiden.

De Amsterdammers prijzen de piano’s die door het hele centrum staan. “Daardoor is er echt een festivalstemming hier,” grappen ze. Dan zijn de tien minuten om. Ze lopen met z’n vieren naar binnen, bestellen een Juupke en klimmen het podiumpje op, eventjes ver verwijderd uit hun negen-tot-vijfmentaliteit.