Op een nauwelijks verlicht podium van de Stage01 wordt een combinatie van Drone, noise en industrial geproduceerd door de drie mijnwerkers van Le Syndicat. De analogie gaat niet alleen op in verschijning, maar ook in uitvoering: de heren graven in het diepe onderbewustzijn van de luisteraar, maar worden daarin te voorspelbaar.
CONCERT
Le Syndicat, 013 Stage01, zaterdag 17 september
MUZIEK
Drone, noise en industrial gegoten in een ongemakkelijk jasje.
PLUS
De drie mijnwerkers van Le Syndicat drukken de luisteraar moeiteloos in dat ene oncomfortabele hoekje van je hoofd. De beats (waar herkenbaar) zijn loom, diep en zwaar, maar liggen gedurende het hele optreden op de achtergrond. De aandacht ligt voornamelijk op het creëren van een duistere, mechanische en kille sfeer die paniek en angst ademt, waarbij gebruik wordt gemaakt van onder andere een geimproviseerde snaarinstrumenten, vocalen en een mondharmonica. De heren slagen daar prima in, getuige de doorloop gedurende het hele optreden: regelmatig lopen mensen na enkele minuten weg omdat ze het niet trekken.
MIN
Aan de andere kant, is er ook nog een andere reden denkbaar voor het weglopen. De muziek blijkt een vaste formule te volgen: hetzelfde patroon met andere samples. Hierdoor wordt het geheel voorspelbaar en dat nekt de Fransozen uiteindelijk. Verder helpt de statische performance van twee van de drie DJ's ook niet mee: de concentratie lag hoog, maar meer emotie was voor het grote geheel beter geweest.
CONCLUSIE
Ondanks dat Le Syndicat prima opent met hun beklemmende sfeer, doet de doorzichtige structuur van hun optreden een groot deel van het momentum teniet.
CIJFER
5