Je band verkopen, je muziek promoten. Dat is zo’n beetje wat het hedendaagse credo is als je frontman bent in je muzikale formatie. Bij Girlseeker is het echter het tegenoverstelde verhaal. De Denen maken er – met een dikke knipoog – een duffe boel van in de NS16.

CONCERT
Girlseeker, NS16, zaterdag 17 september

MUZIEK
Girlseeker is de gedrogeerde versie van Joy Division. Iggy Pop op morphine en tranquilizers. Heb je ooit liefdesverdriet moeten hebben en ondertussen gedacht van: ‘fuck it, I couldn’t care less’? Dan heb je een redelijk idee van Girlseekers’ muziek.

PLUS
Bij entree in de NS16 is er een redelijk WTF-moment. De zanger staat daar een beetje ongeïnspireerd (lees: doods) te jengelen met een overgeacteerde desinteresse, in eerste instantie is het allemaal erg zwaar. Dan begin je duidelijke invloeden van oude popliedjes te herkennen en komt er ook nog eens de droevigste Johnny B Good cover voorbij die je ooit hebt gehoord. Girlseeker maakt slechte muziek om slechte muziek te maken, alles met een cynische ‘fuck’ naar oude idolen op een goede manier.

MIN
Hoe goed het concept van je eigen rotheid op nummers toepassen ook is, als je het doordrijft gaat het uiteindelijk tornen aan de muzikale kwaliteit zelf, dat is inherent aan het concept. Showtechnisch liep het dan ook nu en dan niet helemaal lekker, of was dit juist de bedoeling? Totale waanzin!

CONCLUSIE
Als je door het duffe karakter van de band heen kunt prikken en de humor van sommige arrangementen en teksten in kunt zien, dan is Girlseeker zeker van harte aan te raden. Is hier echter geen sprake van, dan valt er niet meer uit te halen dan een goed slaapmutsje.

CIJFER
7