"I don’t remember this song", zegt de gitarist van The Doozer. Toch zet hij zijn liedje in, en het wonder is daar, het klinkt zowaar alleraardigst. Door hardwerken verdient het Britse folkduo zijn plek in café Weemoed.
CONCERT
The Doozer, Café Weemoed, 17 september
MUZIEK
Ouderwetse folkmuziek zonder al teveel gedoe. Gitaartjes, voortstuwende bas en een aangesloten iPod Nano voor minimale geluidseffecten.
MUZIEK
Ouderwetse folkmuziek zonder al teveel gedoe. Gitaartjes, voortstuwende bas en een aangesloten iPod Nano voor minimale geluidseffecten.
PLUS
The Doozer grijpt terug naar de essentie van folk door met minimale middelen sfeervolle liedjes te creëren. De samenzang van beide heren is mooi en ze spelen duidelijk met plezier. En als de grapjes met het publiek mislukken (´we are also from the flatlands’), dan lachen de heren zelf maar om hun humor. Zolang er maar gelachen wordt.
MIN
Helaas stuit het Britse duo ook op de minpunten van folk. Na verloop van tijd slaat de verveling toe. De liedjes zijn nog steeds nostalgisch maar ook repetitief. Misschien een kleine ode aan cafe Weemoed...
CONCLUSIE
Uit Groot-Brittannië kwamen twee heren uit Cambridge om een fijn stukje folk te spelen. Dat is een kort, doeltreffend en sympathiek...net als The Doozer zelf.
CIJFER
Een zuivere 8.