Het is wat raar binnenkomen als blijkt dat er een spontane picknick is ontsproten in het Duvelhok. In eerste instantie valt de focus op het clubje aan muzikanten wat midden tussen alle gezelligheid de eters van muziek voorziet. Lichtelijk verward (waar zijn die blokfluiten dan?) vraag ik voor de zekerheid bij één van de heren of dit nu dan toch Battle Of The Blokfluit is. "Nee, die spelen over een paar minuten, uuhh... Daar!" zegt hij, al wijzend naar een verloren opening tussen twee schotten in. Ok. Dat beloofd wat...

CONCERT
Battle of the blokfluit, Duvelhok, zaterdag 17 september

MUZIEK
Contemporary composed.

PLUS
Niets van dat saaie "loesje heeft een lammetje" geneuzel bij deze dames. Het voornamelijk staccato spel van het trio zorgt voor een frisse kijk op een instrument wat een ouwbollige reputatie heeft. Vliegensvlug en met schijnbare eenvoud schieten de tonen losjes de ruimte in, welke tot een prettig afwisselend en goed samenhangend geheel leidt. De muziek wekt het gevoel dat de componist zoekende was en in dit proces met zijn eigen instrumenten in gevecht raakte, wat wordt uitgevoerd in een drieluik.

MIN
De locatie, de locatie en de locatie. Incubate, ik hou van je, maar waarom wordt een picknick naast een optreden van deze aard gezet? De bezoekers van de picknick kakelen er (volstrekt begrijpelijk) lustig op los terwijl twee meter verderop het trio met veel gevoel een stuk ten gehore proberen te brengen. Hierdoor verdrinken hele stukken van het optreden in het geroezemoes van de buren. Het is dan ook haast ondoenlijk om echt een goed beeld te vormen van de compositie - het is per slot van rekening volstrekt onduidelijk hoeveel men hoort en wat er weg valt.

CONCLUSIE
Het optreden wordt eigenlijk in de kiem gesmoord door de knullige samenkomst van omstandigheden. Desondanks proberen zowel het publiek als de artiesten er maar het beste van te maken en dat lukt toch nog zeer aardig. Het spel is verfrissend en brengt voldoende variatie om de hele show interessant te blijven.

CIJFER
7