De intro zet met allemaal klassieke muziek het publiek op de verkeerde been en iedereen denkt bij Austra in de verkeerde zaal te zijn gestapt. Na drie minuten komt de aap uit de mouw en zet de band vette electronica in om het verbaasde publiek te vermaken. Toch lijkt dit niet te lukken…

CONCERT
Austra, Kleine Zaal 013, vrijdag 16 september

MUZIEK
Catchy jaren ’80 indietronica met een discotintje.

PLUS
De dramatische intro zegt helemaal niks over wat we de komende drie kwartier kunnen verwachten. De band verrast door ons eerst op het verkeerde been te zetten en vervolgens een vette pot electronic en disco met een donkere ondertoon te serveren. Nietszeggende videobeelden op de achtergrond zijn nog nooit zo interessant geweest. Ja, met opzet staat die zin bij plus en min.

MIN
Nietszeggende videobeelden op de achtergrond zijn nog nooit zo interessant geweest. De aandacht gaat meer naar de beelden dan naar de band. Zangeres Katie Stelmanis doet door haar stemgeluid en dramatische handgebaren te vaak denken aan Florence Welch. Ook de tweelingzusjes die haar ondersteunen door te dansen en af en toe een woord te zingen, dragen weinig bij aan het opzwepen van het publiek. Het publiek is verdeeld: een enkeling laat zich helemaal gaan, de rest staat stil voor zich uit te kijken.

CONCLUSIE
Muzikaal is het heel lekker, maar het weet niet te overtuigen. Dansbaar: ja. Wordt er gedanst: nee. Ergens klopt hier iets niet, maar Austra verhult de reden met een donker deken.

CIJFER
7