Ze mochten de avond openen in de Cul de Sac, de vierkoppige band Apneu. Met hun korte, vrolijke nummers die vaak niet langer duren dan twee minuten, vlogen de heren door hun setlist. Rammelen, jengelen en huilen, dat was het.

CONCERT
Apneu, Cul de Sac, 15 september

MUZIEK
De drummer belichaamt de nummers die Apneu speelt: vrolijke deuntjes in een snel tempo. Hij wiegt dan ook heen en weer dat het een lieve lust is. Dat de nummers kort zijn, blijkt telkens weer aan het applaus: het begint twijfelend, waarna iedereen het overneemt. De garagerock rammelt lekker en laat menig voet, hoofd of ander lichaamsdeel meebewegen.

PLUS
De nummers zijn ontzettend catchy en brengen de nodige beweging in de zaal. De band is muzikaal zeer bekwaam: ook al is de song opgebouwd uit een paar akkoorden, door de verschillende drumlijnen, basloopjes en melodietjes van de sologitarist is het ieder nummer iets anders dan het vorige. De vier weten door hun energie de boel ook goed over te brengen.

MIN
De avond openen is altijd zwaar. In de Cul stond een handjevol mensen, waarvan sommigen nog wegliepen. Dit was te zien aan de band: op den duur was de verveling van de gezichten af te lezen. Dat de mensen weggingen was misschien te wijten aan de nummers: hooguit twee, drie minuten en dat was het; nergens een momentje rust, een wat meer laidback tempo om even op adem te komen.

CONCLUSIE
Apneu is een goede band die aanstekelijke muziek maakt. Juist daarom is het al een aanrader om ze te gaan zien. Desalniettemin moeten de jongens hun repertoire uitbreiden met wat langere, rustigere nummers om de boel wat evenwichtiger te maken.

CIJFER
6,9