Soms zijn er acts waar je als Nederlander gewoon trots op moet zijn. C-Mon & Kypski is zo'n act. Ze zijn inmiddels flink bezig om internationaal door te breken. En terecht. Met hun vrolijke mix van alle denkbare genres krijgen ze zelfs hardnekkige muurbloempjes aan het dansen. EXPLOSIEF Support act Nobody Beats the Drum heeft helaas afgezegd, dus is het aan een dj om het publiek op te warmen. Gelukkig lukt hem dat aardig door denderende funk en hiphop beats de zaal in te blazen. Na een klein half uurtje is het dan zo ver. De verlichting wordt gedimt en het publiek wacht gespannen af op wat komen gaat. En dat dat niet zomaar iets is, wordt duidelijk als de band het eerste nummer inzet. Alsof er een bom ontploft, zo explosief. C-Mon is druk in de weer met zijn samplers en effecten, Kypski drumt terwijl hij de vetste cuts uit zijn turntable tovert, gitarist Daniel Rose ragt als een malle en toetsenist Jori Collignon tovert even makkelijk dikke bassen als delicate pianosolo's uit zijn synthesizers. EXTRA DIMENSIE In elk nummer hoor je terug wat een ontzettend getalenteerde muzikanten er op het podium staan. Perfect getimede cuts worden opgevolgd door samples die C-Mon live speelt op zijn mpc. Maar er valt niet alleen te luisteren, de visuals die achter het podium en aan weerskanten van de zaal worden geprojecteerd mogen er ook zijn. Grappig geanimeerde filmpjes flitsen voorbij en geven het optreden een extra dimensie. KOOKPUNT Voor live favoriet Circus worden er een aantal gastmuzikanten bijgehaald: een blazerssectie bestaande uit een piccolo, trompet en een reusachtige tuba. Het klinkt net alsof er vijftig opgefokte zigeuners bezig zijn. De breaks in het nummer met vreemde toetertjes en fluitjes blijven heerlijk om te zien. Het publiek wordt verhit tot op het kookpunt. NATTE DROOM Dan is het de beurt aan Kypski om te laten zien waartoe hij in staat is. In een solotrack krijgt hij alle ruimte die hij verdient. Tegenwoordig doen dj's de meest bizarre dingen. Waar het vroeger nog volstond om achter je rug langs te cutten of heel snel te beatjugglen, legt Kypski de lat ver omhoog door te scratchen en te drummen. Tegelijk! Het resultaat is de natte droom voor elke liefhebber van turntablism. Het oogt vrijwel onmenselijk wat er ten tonele wordt gebracht. VERZAKTE VLOER Degene die niet is gekomen om versteld te staan, maar om te dansen, kan hierna zijn hart ophalen. De hits Bumpy Road en Make My Day zorgen voor een verzakte vloer in de Kleine Zaal. Het nummer Wildfire is een passend slot voor de avond, ware het niet dat de band nog terugkomt voor een spetterende toegift. Iedereen is op. Nekken doen pijn van het bouncen, benen zijn dodelijk vermoeid en het is echt tijd om te stoppen. Ondanks dat blijft de menigte hardnekkig 'We want more!' schreeuwen. Het was, om er nog maar eens een cliché tegenaan te gooien, té eclectisch voor woorden.