De laatste keer dat Green Lizard in hun hometown Tilburg speelde is bijna een jaar geleden: 17 september 2006 in 013. Vanavond spelen ze in Little Devil; dé metalkroeg van Tilburg. Maar wat is dat nou eigenlijk, je hometown of thuishaven? De plaats waar je bent opgegroeid en in zekere zin nog steeds een band mee hebt? Waar je je nog steeds thuis voelt en waar na jaren niets of niemand veranderd is? Voor Green Lizard lijkt Tilburg als een gezellig bezoek aan een oude vriend, waar het gesprek nog wel mee vlot, maar waar de inhoud niet verder reikt dan “Hoe is het er nu mee?” en “Wat doe je nu eigenlijk?” Oppervlakkige gesprekken met weinig om het lijf dus. Na een interview met nieuwe drummer Jasper Dankaart en zanger Remi Tjon Ajong van Green Lizard, heb ik het begin gemist van de set van het Eindhovense Left die het voorprogramma verzorgt deze avond. Wat meteen opvalt zijn de goedgetrainde stembanden van zanger Ruud van Deventer die zowel weinig moeite lijkt te hebben met de gevoelige hoge noten als de schreeuwerige uithalen, die doen denken aan de uitbarsten van collega Remi. De klanken die de oren smeren van de bezoekers van Little Devil hebben iets weg van Face Tomorrow. Helaas is het geluid van Little Devil niet erg best en klinkt alles nogal rommelig. Invallend drummer Mark Heidanus slaat flink raak (en strak), waardoor de rest hun gitaren nóg harder zetten en dit snel in een brij van geluid terecht komt. Niet snel daarna betreedt Green Lizard het podiumpje; waar ze beginnen met een jam. Hierna wordt nog even gecheckt of het geluid allemaal oké is en volgen een aantal nummers van de laatste plaat Las Armas Del Silencio. Drummer Jasper Dankaart, die nu de plaats inneemt van Roeland Uijtdewilligen, staat z’n mannetje en lijkt als een frisse wind door het Lizard-kamp te waaien. Afgezien van het feit dat Remi er af en toe naast zit, wat niet vreemd is aangezien hij zichzelf niet schijnt te horen, en de backing vocals van Brian te zacht staan, klinkt het verder als een prima vanouds Green Lizard optreden. Je hebt wel het gevoel dat ze zich op de één of andere manier thuis voelen wanneer Bassist Jan-Jaap Onverwagt grapt: “We moeten wel vóór één uur klaar zijn, anders missen we de kermis.” Ook volgt hier en daar nog een ‘Tilbuuuurg’ van één van de bandleden en zit de sfeer er goed in. Vanuit het niets staat daar ineens Jeroen, drummer en vocalist van hardcoreformatie San Andreas, die wat fijne screams toevoegt aan het refrein van Save Ourselves. Na het gebruikelijke ‘speeeeluhh!’ van het publiek geeft de band, na een tamelijke krappe show, nog twee toegiften en is de welverdiende vakantie voor de Lizards in zicht. Al met al een aardige rentree van een oude vriend; die je hetzelfde gevoel geeft als bij oude schoenen, na jaren zitten ze nog heerlijk.