Krezip ging dit jaar muzikaal gezien ineens een hele andere kant uit, door een soort disco-rock op het publiek los te laten op het album Plug It In. Over het algemeen waren de reacties hierop niet om over naar huis te schrijven: de meningen die ik hoorde varieerden van 'wel aardig' tot 'afschuwelijk', en dan heb je als één van Nederlands grootste bands toch echt iets fout gedaan. Schoenmaker, blijf bij je leest? Of kun je als band wel nieuwe genres en invloeden uitproberen, zolang je maar weet waar je mee bezig bent? E-Quad laat ontelbaar veel invloeden horen op zijn debuut, maar heeft ook duidelijk een eigen sound. De Tilburgse band E-Quad begon met drie producers en groeide uit tot een zeskoppige live-band, waarvan er nu nog vijf over zijn. Het collectief maakt al jaren dancemuziek met veel verschillende invloeden, maar aan een representatief album voor de live-optredens ontbrak het nog. Na anderhalf jaar bij elkaar te zijn als liveband en aan de sound te schaven, brengt E-Quad nu zijn debuutalbum No Smoke uit. Het album begint meteen goed met het up-tempo, ska-achtige nummer Undercover, waarin vooral zangeres Leonie Muller opvalt. Met veel attitude laat ze horen dat het feest kan beginnen. E-Quad is binnen. In A Flash houdt het tempo erin met een mix aan exotische samples, waar Basement Jaxx een puntje aan kan zuigen. Dat er in dit geval nog een live-band achter het geluid schuilgaat, helpt ervoor te zorgen dat het geheel afwisselender klinkt dan de gemiddelde dance-plaat. E-Quad zorgt ervoor dat je je niet verveelt. Het nummer Refugee is meer dan alle anderen een regelrechte popsong, maar dan wel met een dik reggae-intermezzo en een opvallende rol voor de didgeridoo. De vergelijking met Basement Jaxx blijft nog even hangen; dat duo gebruikt namelijk ook elementen uit verschillende muzikale culturen, gooit het allemaal op band en zorgt dat het geheel meer is dan de som der delen. Er staat natuurlijk ook een wat langzamer nummer op de plaat: de jazzy ballad What It's All About voegt weinig toe aan No Smoke, maar het nummer is ook zo voorbij en stoort dan ook niet echt. E-Quad is gewoon op zijn best als het energiek blijft, zoals op het met drum 'n bass geïnjecteerde titelnummer of op Fee Fi Fum, het leukste nummer van het album. Drumster Marzj (ook bekend van League of XO Gentlemen en The May Bees) en saxofonist Guido Nijs maken het specifieke geluid van E-Quad, maar Muller is het gezicht van de band. Ze transformeert met het grootste gemak van een jazzdiva in een eigenwijze rapper en personifieert zo de vele kanten van de band. Het meest eigenzinnige nummer is On The Moment, waarop wordt meegespeeld door de Zuid-Afrikaanse muzikanten Marcus Wyatt en Louis Mhlanga. Het nummer begint als een hiphoptrack die naar de Gorillaz neigt, maar halverwege het nummer wordt duidelijk wat deze mannen kunnen en barst het feest los. De tijd die de band heeft genomen om zichzelf te ontwikkelen, heeft ze veel goeds gedaan. E-Quad is afgebakken, volledig rijp en klaar voor het volgende niveau. Niet alles op het album is even goed, maar E-Quad heeft in ieder geval een duidelijk doel voor ogen met hun genremix (anders dan Krezip). No Smoke is tegelijk een goed doordachte plaat en gewoon een heel prettig zomeralbum.