Tilburg is natuurlijk de metalstad bij uitstek en dat wordt vanavond maar weer eens bewezen in rockcafé Little Devil. Twee van de bekendste lokale metalacts, Feed Forward en Forcefeed, spelen achter elkaar voor een enthousiast publiek. Ook Discourse Avenue, de nieuwe incarnatie van Blind Trash, zou deze avond optreden, maar blijkt uiteindelijk te zijn verhinderd door een blessure van de drummer. Hierdoor krijgen de andere twee bands wel meer tijd om hun ding te doen. FEED FORWARD Feed Forward is een progressieve metalband met een zangeres als middelpunt. Dat roept op snel vergelijkingen met Within Temptation en co. op. Onterecht, blijkt al snel. Op een paar dromerige intro's en solo's na, herinnert de muziek van Feed Forward maar weinig aan de zogenaamde sprookjesmetal van Sharon en haar mannen. Progressief betekent in dit geval synthesizers, lange nummers met veel uithalen op de gitaar en moeilijke, indrukwekkende solo's. De band zweeft ondertussen van zwaar rockende, duistere stukken naar lichtere momenten, begeleidt door de natuurlijk klinkende stem van zangeres Bianca. En het publiek vreet het op. Een van de meer emotionele nummers draagt Bianca op aan een vriendin 'die er vanavond niet bij kan zijn... maar wij zijn wel bij haar'. Heel even gaan er alarmbellen rinkelen bij de cynische popjournalist, maar de emotie van de zangeres en de band is duidelijk niet gespeeld en overtuigt volledig. Bij één instrumentaal nummer verlaat de zangeres het krappe podium en krijgt de band alle ruimte om in de spotlights te staan. Die gelegenheid wordt vooral goed gebruikt door de drummer, die eerder al meezong in een nummer en nu hele snelle drumlicks afvuurt. De rest van de band heeft er ook duidelijk veel plezier in om voor hun grootste fans en vrienden op te treden. FORCEFEED Forcefeed is niet zo van het genuanceerde werk. Nee, Forcefeed kun je eerder vergelijken met een tank. Een tank die vanaf moment één over de metalfans heen dendert en pas stopt als iedereen zijn haren flink heeft laten wapperen. Met de zeer impressieve brulboei Lennard Barendse als voorman en drie goed doorhakkende gitaristen zit het wel goed met het metaalgehalte van de band. De krachtige aanpak van Forcefeed kun je vergelijken met die van een band als Drowning Pool: de zanger stampt met grote woede in het rond terwijl hij zijn longen eruit grunt. Waar Feed Forward muziek maakt die metalhaters ook nog wel kunnen waarderen, daar maakt Forcefeed echt metal voor de liefhebbers van hard. De band is weinig melodieus, op een paar goede refreintjes na, en zoekt het vooral in de passievolle, snelle riffs. Een cover van Faith No More's Digging The Grave valt daardoor extra op als een dijk van een nummer, in een strakke uitvoering. Maar tegen de helft van het optreden maakt het allemaal niks meer uit en gaat het publiek helemaal op in de rauwe tonen van Forcefeed. Als dan ook William, de zanger van formatie Foretold en volgens Barendse 'de engste man van Tilburg', ook een aardig stuk komt meegrunten, is het feest compleet. Totale catharsis wordt net niet bereikt, maar op aandrang van de frontman wordt er tijdens de laatste paar nummers wel flink met de haren gewapperd.