Soulfly nieuwe-stijl gaat krachtig de toekomst tegemoet

Geen halve nummers meer, Cavalera’s furieuze schreeuw functioneert nog prima

Ferdinand Vleugel, ,

Eindelijk koerst Soulfly met zijn muziek weer de goede kant op. Frontman Max Cavalera heeft zich omringd met betere artiesten waarmee hij betere platen maakt. En de concertganger zondag in 013 na een krachtig optreden uiterst voldaan achterliet.

Geen halve nummers meer, Cavalera’s furieuze schreeuw functioneert nog prima

Het album Dark Ages zal menig metalliefhebber aangenaam verrast hebben. Van het wat uitgekauwde nu-metal genre maakt Soulfly een sprongetje naar een brute mix van pompende metalcore én ouderwetse thrash. Max Cavalera laat in 013 zien dat hij het ook nog live waar kan maken. Meer dan ooit zelfs. AGRESSIE Het voorprogramma is deze zondag ook interessant: Born From Pain mag het publiek opwarmen met zijn logge metalcore. Met de gitaar zo laag mogelijk gestemd en de distortion op tien spuien de Limburgers hun agressie de zaal in. Dat zullen ze de komende tijd vaker op grote podia gaan doen, want Born From Pain begint ook buiten Nederland bekend te worden. De band laat zich het best beschrijven als één klomp agressie: zware staccato riffs, afgewisseld met up-tempo hardcore. Het is metalcore op z’n ouderwets, hoewel nummers van de nieuwe cd ‘In love with the end’ technischer zijn en meer (onnavolgbare) solo’s bevatten. Waar hebben de mannen eigenlijk zo’n hekel aan? Het blijkt het gebruikelijke: de politiek die mensen vertelt hoe ze moeten leven. OVERDONDEREND Een beetje clichématig is dat politieke engagement natuurlijk wel, maar het is een prima voorbereiding op Soulfly. Het “Back to the primitive, fuck all your politics!” galmt even later door de zaal. Max Cavalera ontkracht met gemak het verhaal dat hij zijn schreeuw niet meer zou kunnen volhouden. Getooid met twee staarten en warrige dreads brult hij nog even overdonderend als in zijn Sepultura-tijd. Wie tijdens ‘Roots’ en ‘Refuse, Resist’ zijn ogen sluit, zou zich vijftien jaar terug in de tijd kunnen wanen. Cavalera heeft dan ook uitstekende muzikanten om zich heen verzameld. De meest markante is gitarist Marc Rizzo, voor wie het woord Virtuoos zelfs met hoofdletter een understatement is. De solo’s laat Max allemaal aan hem over. ZUURSTOF Om Rizzo de volle aandacht van het publiek te laten krijgen, wandelt Cavalera tijdens een paar korte intermezzo’s het podium af. Dat ziet er meteen erg leeg uit, waardoor des te meer wordt benadrukt dat Cavalera Soulfly ís. Of is het om zijn tekort aan zuurstof aan te vullen? Veel maakt het niet uit, het is een genot te zien hoe Rizzo de meest bizarre melodieën uit zijn gitaar weet te krijgen. Als de trommeltjes en de holle-stok-om-ritmisch-op-te-slaan tevoorschijn komen, vindt Max het wel de moeite waard om te blijven staan. ONVERWACHTS Het publiek krijgt tijdens een verrassend goede show grotendeels wat het kan verwachten. Tijdens bekende nummers als ‘Jump Da Fuck Up’, ‘Prophecy’ en ‘Back To The Primitive’ verandert de zaal voorin in de gebruikelijke kolkende massa. Het vrij jonge publiek lijkt wat minder goed te weten wat het met de snelle thrashstukken van de nieuwe nummers aanmoet. Daar komen er nogal wat van voorbij. Cavalera, die voor één dag Willem II fan is (foto), vindt kennelijk ook zelf dat zijn laatste plaat zeer de moeite waard is. Wat onverwachts én heel positief is, is dat Soulfly de slechte gewoonte om halve nummers te spelen heeft afgezworen. Doordat in het verleden veel met gastartiesten werd gewerkt, waren nummers live eigenlijk onuitvoerbaar. De veelbekritiseerde band heeft vanavond echter laten zien dat er wel degelijk een toekomst is voor Max Cavalera en zijn Soulfly.