Onopvallend vet was deze editie echt onopvallend vet. Het was erg rustig. De avond begon al met een magere opkomst van een man of 50, maar eindigde met slechts 20 mensen. En dat terwijl Jerome XL en DRT er als laatste act een avond van maakte met een hoog hiphopgehalte. Het was een avond van uitersten. Een avond van enthousiaste rapper en een matig publiek. Een avond van maatschappij kritische teksten en zieke freestyles. Het was divers, het was leeg, maar toch was het een dope avond Nederlandstalige hiphop. ONUITGESPROKEN MC Ché mocht het spits afbijten. Hij geniet al wat bekendheid als de back-up mc van Makro, maar is nu bezig met een eigen album. Na wat problemen met de apparatuur (die zich de hele avond voor deden) komt Ché erg enthousiast op de mic. Zijn teksten zijn goed te verstaan, maar vinden weinig animo bij het publiek. Het zijn soms erg persoonlijke, maar vooral maatschappij kritische onderwerpen waar hij over rapt. En dat is niet waar dit publiek op zit te wachten. Zijn beats vullen het geheel ook niet op een heel bijzondere manier aan. De bassen klonken goed en op zich zijn het wel goede beats, maar niet erg uitgesproken. De beetje matte melodietjes komen niet goed uit de verf. En dat is zonde, want Ché is een goede mc die weet hoe hij met de Nederlandse taal moet spelen. Hij had als voorprogramma wel meer publiek dan de latere acts. Iets wat zelden voorkomt. GEEN EENHEID Bron is een samenwerkingsverbond van vier rappers en een zanger. Afkomstig uit Almere en het zijn eigenlijk soloartiesten, en dat merk je. De paar nummers die ze echt als eenheid brengen zijn dope en zitten goed in elkaar. Maar een groot deel van hun show bestaat uit losse stukjes, die ieder afzonderlijk doet. Ook de zanger vult niet aan tijdens de raps, maar doet zijn eigen ding. Dat is wel vet en hij kan zeker zingen, maar het heeft dan meer weg van R&B dan van hiphop. En de paar mensen die er nog zijn willen hiphop. De muziek is meer een eenheid. Met veel klassieke invloeden in de beats zorgen ze voor net dat beetje meer melodie, wat bij Ché ontbrak. Een logisch gevolg zou zijn dat het publiek daarop reageert en meer gaat bewegen en harder juichen. Maar niets is minder waar. Voor het podium is een gat ontstaan, wat eigenlijk niemand durft op te vullen. Dat is lullig voor degene die op het podium staat, maar de jongens van Bron trekken zich daar niets van aan. Ze probeerden er het beste van te maken en gooien al hun energie erin. Die energie sloeg echter niet over op het publiek. FREESTYLISH Na een pauze, die eigenlijk te lang duurt, is het tijd voor Jerome XL en DRT. Zij promoten vanavond hun nieuwe cd: ‘Koek op’. (waar niet heel veel van trechtkomt) De zaal is inmiddels bijna leeg. Slechts een paar echte liefhebbers staan knikkend met hun hoofden vooraan bij het podium. De teksten worden op een energieke en agressieve manier gebracht (vooral door DRT), maar het zijn geen agressieve teksten. Deze jongens staan voor echte hiphop en geen Ali B, Jeugd van Tegenwoordig of andere rommel in het verlengde daarvan. Ze laten meteen zien en horen wat echte hiphop is. Dj Muze.Sick doet zijn naam eer aan. Hij dropt live met behulp van een drumcomputer een dope beat. Jerome en DRT beginnen meteen te freestylen. Dat slaat zo aan, dat er van het programma weinig meer terechtkomt. Muze.Sick trekt een paar instrumentale platen uit zijn tas en laat de rappers hun ding doen. Elkaar aflossend blijven de woorden maar komen. Snel, vloeiend en voor het grootste deel ook nog ergens op slaand. Als je op zo’n manier je skills tentoonspreidt wordt iedere hiphopliefhebber enthousiast. Dus voor een bijna lege zaal weten Jerome XL en DRT het hiphopgehalte nog ver omhoog te krikken om het voor de overblijvers toch een dope avond te maken.