…And Martin On Drums is ontstaan uit de as van de metalband Angwish. Een band die in 1997 een album in eigen beheer uitbrengt. Na het vertrek van de gitarist komt William van der Voort er als tweede gitarist bij. Van der Voort was in het verleden shouter en zanger, alias Wowbagger, bij S.I.T.P. “Met deze band combineerden we techno met overstuurde gitaren en vocalen. Vreemd als je jaren later een act als the Prodigy op Lowlands ziet”, reageert Van der Voort nuchter. Angwish speelt nog anderhalf jaar metal totdat emocore haar intrede in de muziek maakt. Op dat moment gaan muzikale meningsverschillen de overhand krijgen en de leden komen qua smaak lijnrecht tegenover elkaar te staan. “Een deel ging voor de roem in plaats van het gevoel. William en ik, waren het beu om driehonderd akkoorden per minuut te moeten spelen. We hebben nog geprobeerd om met de zanger van Angwish verder te gaan, maar dat wilde niet vlotten”, zegt Gert-Jan Kerremans.
…AND BOB ON DRUMS
William begon als drummer bij het, toen nog naamloze, project. Maar in 013 loopt hij Michael Ligtenberg tegen het lijf. “William en Gert-Jan vroegen of ik de drumsticks op wilde pakken. Het was voor mij bijna elf jaar gelden dat ik gedrumd had. Eigenlijk verbaasde het me dat ik het weer zo snel oppakte. En dan te bedenken dat mijn drumlessen tot de plaatselijke harmonie beperkt zijn gebleven. Tja, je begrijpt, hier zit een tevreden man.” Nu zorgt de bandnaam er wel voor dat je stiekem wat meer let op de drums dan bij andere groepen. Je vraagt je af wie die Martin dan wel niet is? “Tja, dat weten wij ook niet. De fictieve persoon in ons midden? Hij is altijd op tijd weg zodat hij onze Bob niet kan zijn, haha.” De bandnaam heeft inderdaad wel iets Spinal Tap meets Monthy Python achtigs.
28 MINUTEN TOT U
Het eerste geluidsdocument van …and Martin On Drums is sinds april van dit jaar een feit. Aan Explosions In The Sky gelieerde gelaagde postrock met een knipoog naar Coldplay. '28 minutes till you' brengt de sound die we kennen van bands als The Spirit That Guides Us, Fly Pan Am en New Idea Society. Groepen waarbij …And Martin On Drums in het verleden in het voorprogramma speelde. “Met het beperkte budget is het ons aardig gelukt om een representatieve demo te maken. De dynamiek die we live vaak wel weten neer te zetten, is slechts voor een deel te voelen. Het beeldende, imaginaire karakter van onze stukken leeft wel. ” De zoektocht naar een muzikale vertaling van gevoel is daarmee nog gaande. “We zijn jonge honden en kunnen in ons korte bestaan al terugblikken op een aantal shows waar we trots op zijn. Als het lukt om een bepaalde dynamiek en geluidsmuur neer te zetten waarmee je het publiek absorbeert én gelijktijdig gevoel over kan brengen, dan mag je in je handen wrijven.”
Dat er in sfeervolle, serieuze muziek geen ruimte is voor humor, spreekt volgens de bandleden voor zich. “Dat kan ook niet. Maar dat betekent niet dat wij vier saaie droogkloten zijn. Je moet een keer bij een van onze repetities komen kijken. Dan kom je niet meer bij!” Eén misplaats fenomeen drukt William gelijk de kop in. “Nee, vroeger was er absoluut niet meer collegialiteit en een vriendelijkere sfeer in de Tilburgse muziekscene. Dat is nu veel beter. Mede door bands als transmission0 en Dead Rivers en de mensen die rond deze bands hangen. Vroeger, wanneer dat ook mag zijn, liepen hier vooral arrogante bands als Brotherhood Foundation en The Wrong rond."
…And Martin On Drums: vijf neuzen in één richting
Trots op sfeervolle postrock
Groepsinterviews zijn doorgaans catastrofaal. Of men probeert constant grappig te zijn of eist als een kleuter alle aandacht op. Het resultaat: vaak inhoudsloos gekakel of zwijgende stoerdoenerij. Bij …And Martin On Drums is dat wel anders. De leden laten elkaar uitpraten en vullen elkaar, waar nodig, aan. Onderling respect heet dat.