One Inch Men: Woestijnrock uit Tilburg

Rauwe stonerrockgeluidsmuren en gratis promo’s

Rene van Duijnhoven, ,

“Geen concessies maar rauwe rock.” Zo vertelt One Inch Men. Degene die optredens heeft gezien van de band wist dat al. Zowel op de demo als op het podium laat de band overtuigende stonerrock horen. Hoog tijd voor het verhaal dat One Inch Men heet. 3VOOR12/Tilburg ging langs in de eigen studio van de band.

Rauwe stonerrockgeluidsmuren en gratis promo’s

De naam One Inch Men is afgeleid van een nummer van de koningen der stonerrock: Kyuss. Maar denk niet dat we het hier over een cover of tribute band hebben. In geen geval. “We hebben maar één cover in ons repertoire en dat is van Alice in Chains.” De vijf heren van deze rockformatie zijn allen verslaafd aan de stevige rock. En na zoveel lovende kritieken over zowel de live optredens als de demo werd het eens tijd om langs te gaan bij de mannen van One Inch Men. Locatie: Double Noise Studio, een naam die vaker opduikt in de Tilburgse scene. De studio is van One Inch Men-gitarist Gerben. Trappen leiden naar de kelder van het enorme gebouw. “Vroeger heeft hier de Fontys Hogeschool voor Journalistiek ingezeten,” vertelt Gerben, “er zat nog een rare tekening van Kamagurka tegen de studiomuur aan. Maar daar heb ik maar overheen geklad.” Behalve Gerben zijn bandleden Rob en Mario aanwezig in de studio. Ingewikkelde apparatuur met duizenden knopjes, waarvan ik nooit zal weten waar ze nu daadwerkelijk voor dienen, vullen de ruimte. Naast natuurlijk de bar, de bank en de koelkast voor het bier, want wat is een studio zonder bier? WOESTIJNSFEER Basgitarist Rob: “Oorspronkelijk bestond One Inch Men uit drie man, maar al snel groeide de band vanzelf uit naar vijf man. Dat was niet zonder reden. Mario, de gitarist en zanger van de band had tot twee maal toe een ongeluk op zijn werk. Hierdoor was voor langere tijd gitaar spelen niet meer mogelijk. Er werd met spoed een nieuwe gitarist gezocht en gevonden in de persoon van Gerben. We kenden hem al van de repetitieruimte en we konden goed met elkaar opschieten. De sound van de band werd al vanaf het begin omschreven als ‘zware stonerrock vol loeizware riffs, retestrakke solo’s en rauwe zangpartijen.We willen allemaal stonerrock maken. Dat er een metalrandje aan zit komt dankzij de drummer en de gitaristen. Alle vijf houden we van de groove en de hete zweterige woestijnsfeer die stonerrock met zich mee brengt." "We zitten met z’n vijven op één lijn,” vertellen de bandleden. "En dat is een rechte lijn naar bands als Kyuss, Masters of Reality en Machine Head. " RAUW EN SIMPEL Inspiratie voor de nummers komt overal vandaan. Gerben: “We componeren alles met zijn vijven. Meestal komt iemand met een riffje waarna we het gezamenlijk uitbouwen tot een nummer. De zang en tekst komen daarbij als laatste. Daarbij moet gezegd worden dat ook hier de woestijn invloeden de baas laten spelen." Geen moeilijke infrastructuur van een metropool maar een karrenspoor tussen de cactussen door, dat willen ze. “Inderdaad, we houden alles wat we maken liever rauw en simpel dan dat we moeilijk gaan lopen doen,” vertelt Rob. Meestal repeteren ze één keer per week. Maar ze zijn ook al eens een heel weekend de studio ingedoken. Deze nachtelijke sessies waren zeer productief vinden ze. “Dat moeten we zeker vaker doen. Maar de band is een hobby en we hebben er allemaal helaas andere verplichtingen bij,” grinnikt Mario. LIVE vs. PRODUCT Zoals een goede band betaamt, houden ze meer van het livewerk dan van het studiowerk. “We vinden het eigenlijk allebei stoer. Ik denk inderdaad dat bij elke band het optreden op de eerste plaats komt. Dan zie je tenminste wat je bij je luisteraars teweeg brengt. De interactie en directe reacties van het publiek zijn geweldig. Maar goed, je moet toch eerst je nummer schrijven en repeteren. Dus daarom is het studio werk ook geweldig,” vertelt Gerben terwijl Rob en Mario instemmend knikken. “En een product zoals de demo maken is natuurlijk ook geweldig,” vult Mario aan. En daarom gaan de mannen weer de studio induiken. “Naast het feit dat we zelf vinden dat we het beter kunnen, hebben we ook van genoeg mensen te horen gekregen dat we live toch beter zijn,” aldus Rob. ALBUM Een volledig album wordt het niet. Die plannen zijn er overigens wel. “Volgend jaar gaan we een cd opnemen. Alles ligt er al ongeveer klaar voor. Maar eerst willen we nog een tweede demo opnemen,” vertelt Gerben. “We hebben van het maken van de eerste promo een hoop geleerd, en we zijn wel tevreden over het resultaat. Maar we hebben allemaal dat we bepaalde dingen anders willen doen. De drums klinken te hard. Ik heb teveel aan de gitaar lopen trekken,” vindt Gerben. “En ik heb echt leren zingen,” vult Mario lachend aan. “Eerst deed ik dat er alleen maar bij, maar sinds ik geen gitaar meer kan spelen ben ik me echt op het zingen gaan concentreren." FINLAND Het is een groot verschil met anderhalf jaar geleden.” Rob en Gerben knikken instemmend. De tweede, betere, promo wordt ook weer gebruikt om rond te sturen en aan de fans gratis weg te geven. “Dat is ons goed bevallen, dat houden we er in. Leuk is ook om te horen waar ze dan helemaal terechtkomen. We weten dat er mensen in Finland en Moskou bijvoorbeeld naar ons luisteren,” aldus Mario. Één december moet de tweede demo klaar zijn. “Behalve op een goede cd hopen we nergens op. We zitten allen lang genoeg in de muziekwereld om te weten dat het een hobby is en blijft. We zullen altijd muziek blijven maken en ons eigen ding blijven doen. Geen concessies maar rauwe rock.” Vrijdag 7 oktober speelt One Inch Men in Little Devil. Op 15 oktober is de band te zien in Dynamo, Eindhoven.