Eigenlijk was donderdagavond gepland het nieuwe album te presenteren, maar doordat de eindmixing nog niet klaar is, was dat nog niet mogelijk. Het album staat nu gepland voor eind januari 2006. Om de fans niet nog langer te laten wachten bracht Green Lizard alvast een single uit en presenteerde die gisteren aan het publiek. 'One Minute'/'All You Have' werd woensdag al voor het eerst op 3FM gedraaid. Naast de nieuwe single speelde Green Lizard ook veel werk van het nieuwe album. SAN ANDREAS Geen avond compleet zonder goed voorprogramma. Dus mochten de jongens van San Andreas het publiek alvast het nodige gitaargeweld voorschotelen. Zelf omschrijft de band zich als ‘meer screamo dan emo’ en daar kun je ze niet echt ongelijk in geven. Frontman Stephan vult de spaarzame rustige stukken in met gevoelige zang om daarna met het inluiden van de harde gitaarriffs weer keihard te schreeuwen. Zijn brul mag dan wat hoger zijn, hij is heerlijk venijning en komt keihard aan. Maar de goede stem van zanger Stephan kan niet verbloemen dat het hier om het zoveelste emo-achtige numetal bandje gaat. De songstructuren zijn vrij standaard en de dynamiek is in elk nummer nagenoeg hetzelfde. San Andreas speelt leentjebuur bij bands als Korn en Deftones, maar brengt het geheel met een energie en enthousiasme die vrij aanstekelijk werkt. De zaal komt zowaar een beetje los en zo nu en dan wordt er wat gesprongen. Lekker opwarmertje, maar verder niks bijzonders. COOPER Tweede band vanavond is Cooper. Een sympathiek punkrocktrio dat al sinds ’92 actief is. Hun snelle punky nummers zijn vooral melodieus en na ze een paar keer gehoord te hebben, moeten ze moeiteloos mee te brullen zijn. De ingrediënten zijn vrij simpel: strakke punkriffs, bas en doorbeukende drums. Gitarist René van der Zee zingt zijn partijen zuiver ondersteund door drummer Bertus de Blaauw. Hoe strak de jongens ook spelen en hoe enthousiast ze ook zijn, na ze een tijdje gehoord te hebben krijg je er toch al gauw genoeg van. Het publiek vermaakt zich inmiddels best en deint vrolijk mee op de vrolijke songs. Als het laatste nummer wordt ingezet, onstaat zowaar een soort pit(je) vooraan. Als de Friezen na ruim drie kwartier het podium verlaten krijgen ze goede respons uit de zaal. Het publiek lijkt genoeg opgewarmd om Green Lizard even later te onthalen. GREEN LIZARD De Kleine Zaal in 013 is inmiddels bomvol en het publiek lijkt niet te kunnen wachten op wat er komen gaat. Green Lizard opent met de nieuwe single en hoewel de plaat pas een dag uit is weet het publiek het refrein letterlijk mee te kunnen zingen. ‘One Minute’ is een goede energieke rocksong die lekker in het gehoor ligt. Zanger Remi Tjon Ajong zorgt met zijn karakteristieke, emotionele stem dat het nummer je bijblijft. Tweede nummer van de dubbele a-kant single is ‘Al You Have’. Het is duidelijk de hardere en minder radiovriendelijke van de twee. Het nummer doet een beetje denken aan Rage Against The Machine met diezelfde energie en woede en een stem die verdacht veel lijkt op die van frontman Zack de la Rocha. GEBROKEN SNAREN Green Lizard lijkt plezier te hebben vanavond. Zanger Remi Tjon Ajong staat wat te geinen met het publiek en laat meerdere malen weten dat hij het naar z’n zin heeft. Ook vier (!) gebroken snaren en een kapotte microfoonstandaard kunnen de pret niet drukken. Heel even wordt het publiek warm gemaakt voor een cover van Iron Maidens ‘Run to the hills’, maar dat nummer wordt voortijdig afgebroken. ‘Ik vind Iron Maiden toch eigenlijk kut’, besluit Ajong, waarna weer een nieuw nummer wordt ingezet. Dat Green Lizard een thuiswedstrijd speelt is aan ze te zien. Ze lijken zich echt thuis te voelen in de Kleine Zaal in 013 en het speelplezier straalt ervan af. Als het geluid dan ook nog eens oké is, kan de avond eigenlijk niet meer stuk zou je zeggen. Die mening is dan ook het grootste gedeelte van het publiek toebedeeld. Bij meezingers als ‘Wrong’ en ‘Autum’ laat het publiek van zich horen. Vooral dat laatste nummer, met zijn gestage opbouw is een welkome afwisseling tussen het verder veelal doordenderende werk. Green Lizard laat zien dat ze inmiddels behoorlijk wat speelervaring heeft. De nummers worden achter elkaar ingezet zonder dat de band al te geroutineerd overkomt. NIEUWE NUMMERS De nieuwe nummers van de band liggen een beetje in de lijn van de single en eigenlijk ook wel wat we van de band gewend zijn: hartverscheurende rocksongs die zo nu en dan neigen naar emo. Green Lizard lijkt meer dan bij hun eerdere werk hard te willen spelen. De riffs lijken minder slepend en zijn vaak wat sneller. Ook er lijkt er minder variatie in te zitten. Nieuwe nummers zijn altijd even wennen, maar vooralsnog lijkt het erop dat deze plaat zich niet echt zal onderscheiden van zijn voorgangers. Misschien dat de Amerikaan Clif Norrell (o.a. No Doubt, Faith No More, Weezer) die de plaat afmixt er nog niet bijzonders van kan maken. Benieuwd hoe dat gaat klinken. Green Lizard speelt de komende weken nog op diverse podia in Nederland en zal in december ook Frankrijk aandoen om hun nieuwe album te promoten.