Als je een rockband bent die met lolrock vooral van feesttent naar feesttent toert, wordt je in de ‘serieuze’ poppers vaak niet erg serieus genomen. Dat terwijl de band vele albums, singles en zelfs twee unplugged cd’s heeft uitgegeven, op bekende festivals als Pinkpop stond en zelfs een hitlijstnotering haalde. Onterecht natuurlijk, want terwijl feestgangers zich uitleven op de feestelijke klanken van de Band Zonder Banaan, hoort de muziekliefhebber een stel creatieve muzikanten, met scherpe teksten en natuurlijk een vermakelijke show. BIER Een grote fanschare weet dat al lang en is ruim vertegenwoordigd op de presentatie van het vijfde album ‘Kroonjuweel’ in 013. Natuurlijk zitten daar ontelbare lompe mensen bij die komen om te zuipen en feesten. Soms een irritante factor voor mensen die willen genieten van de show en muziek van het nieuwe album. Nog voor de gordijnen van het podium open zijn wordt er al met bier gegooid als een koning op zijn troon de zaal wordt binnen gedragen om voor een stampvolle zaal de band royaal aan te kondigen. FEESTINGREDIËNTEN Gekleed in admiraal- en keizerachtige outfits komen de muzikanten op. Deftig en stoer tegelijk, maar als de eerste klanken van Kroonjuweel klinken blijkt er niks nieuws onder de zon. De Band Zonder Banaan staat nog steeds dicht bij het volk met muziek die eerder in een gezellige arbeiderswijk klonk dan in het kasteel. Uiteindelijk komt het gewoon neer op middeleeuwse riedeltjes die hier en daar opduiken, maar het mondt vaker uit in Floggin Molly-achtige praktijken. Het carnavaleske sausje komt van de saxofoon en de zachte g geeft een zeker Heideroosjesgehalte. Allemaal elementen die gemeen hebben dat het altijd zorgt voor een rockend feest. Ook als de akoestische gitaren even de hoofdrol hebben, is dat slechts om springerige taferelen in te leiden. GOTHIC Hoe later het wordt, hoe sterker de lucht van het bier wordt. Dik anderhalf uur lang geeft de band gas en staan de biertaps aan de bars constant open. Ook als de pastoor wat mee komt zingen, er een enorme opblaasnon op het podium verschijnt en er een gastvioliste meespeelt. En al helemaal als er tussendoor bekende hits als Koning Pinteman en Baila worden gespeeld. Gelukkig blijft de koninklijke en middeleeuwse sfeer overeind, met bijvoorbeeld een vlaggengilde en een dorpsomroeper. Het gotische element komt van een gothicparodie (‘Oh my gothic’) waarin de drummer een meter of drie lang is en gekleed gaat in een enorme witte jurk. De fun, maar ook muzikale virtuositeit, spettert van het podium én vanuit het publiek. Na afloop op weg naar de groot gesorteerde merchandisestand zijn slechts ontladen blikken af te lezen van bezoekers. KLEIN PLEZIER Het grootse rockcircus staat in contrast met het kleine plezier van The Shavers die eerder een uur lang de zaal opwarmt met Nederlandstalige rock. Met de grote Johannes als zingende frontman. Jammer is dat zijn zangpartijen niet goed te horen zijn. Het positieve ervan is dat je al snel gefocust raakt op de gebroeders Cock en Theo op gitaar en drums. Roffelmonster Theo is een show op zich in contrast met de voorstelling van de nuchtere Cock op gitaar waaruit geweldige surfy rockpartijen komen. Behalve nieuw werk van Soap zijn er ook meezingers als Halvarine, Gatverdamme en Drinken, drinken drinken. De koplopers van de belangrijkste thema’s: volvet en zuipen. Natuurlijk wordt daar ook vorm aan gegeven door de immense getatoeëerde blote buik van de zanger. Ranzig, maar daar houden The Shavers van zoals ook letterlijk bezongen wordt. Ranzigheid die de Band Zonder Banaan zonder ranzigheid in muziek te leggen wel realiseerde door een grote baggerzooi op de zaalvloer achter te laten. Tast dit optreden in ieder geval dit keer niet het grondwater aan van een onschuldige provinciale weide.