Op vrijdag 4 februari vond alweer de 8e editie van Definitie van Dopeheid plaats in de Kleine Zaal van 013. Juist nu het steeds verder groeiende Nederlandstalige hiphopfestival inmiddels landelijke bekendheid geniet komt het einde ervan in zicht. “De 10e wordt de laatste”, aldus Mike de Wit (27), initiatiefnemer en organisator. Waarom, en wat komt daarna? Eigenlijk is Definitie van Dopeheid (DVD) ontstaan uit ergernis. Ergernis aan het feit dat de nederhopscene nooit voor vol aangezien werd, dat er niks voor de underground georganiseerd werd, dat beginnende bandjes of rappers te weinig kansen kregen en dat talent niet gezien werd. Kortom, de potentie was er wel, maar niemand deed er iets mee. Ja, een keer per jaar was het Ondergronds Verbond in de Hoeve in Hoofddorp, maar dat was meteen zo’n overkill aan Nederlandstalige hiphop (of nederhop) dat ze niks meer overhielden voor de volgende editie. “Het feest was leuk, maar het geluid was slecht.” Deze factoren samen brachten Mike ertoe om het heft in eigen handen te nemen. “Ik dacht: ik ga proberen iets voor de undergound te doen. Lukt het niet, dan kap ik er ook meteen weer mee.” Het pakte goed uit: de eerste editie van Definitie van Dopeheid (in oktober 2002) was een succes. Er werden plannen voor een volgende editie gemaakt, en vanaf toen heeft DVD zich als een begrip in de Nederlandstalige hiphopscene gevestigd. Eerst regionaal, later zelfs op nationaal niveau, met namen als Opgezwolle,Dac, VSOP, Ali B, Spookrijders, Onderhonden, Raymzter en natuurlijk de Osdorp Posse (“de band waar het allemaal mee begon”). DOPEHEID “Talent dat niet gezien wordt door platenmaatschappijen en/of zalen wil ik toch een kans geven. En het is natuurlijk ook een trap tegen recensenten die in hun artikeltjes allemaal hun eigen ‘definitie’ van dopeheid menen te moeten geven”. De definitie van dopeheid volgens Mike? “Tja. Gasten die een stage kunnen rocken.” Het is dan ook lang niet altijd vanzelfsprekend dat als je met je kop op MTV of TMF komt, je ook dope bent. “Ik vind het belangrijk dat de TMF-generatie geen vertekend beeld van hiphop krijgt. Buiten de Amerikaanse hiphop die je de hele dag op tv ziet is er nog een andere kant. Op Definitie van Dopeheid kunnen ze zien wat dat dan inhoudt. Bezoekers kunnen zelfs hun eigen ding doen. Zo worden ze er veel meer bij betrokken.” RECEPT Elke DVD kent een vaste opzet: vier a vijf groepen (waarvan in de regel één regionaal en één headliner), een open mic, twee hosts, twee DJ’s en inmiddels is de afterparty in Cul de Sac ook een vast onderdeel van een avondje DVD geworden. “Mensen moeten waar voor hun geld krijgen en ik wil het maximale uit een avond halen. De eenheid en het vaste publiek zijn later gekomen.” Ook voor varianten als Definitie van Doofheid (de crossover-versie van Definitie van Dopeheid) en de Oldskool Edition (DVD VI) werd deze opzet gehanteerd. Het gescheiden houden van de verschillende subculturen (crossover en nederhop, maar ook Nederlands- en Engelstalige hiphop) is een richtlijn op zich: “anders bloedt het na twee of drie edities dood”. 013 Nu zijn we dus zover dat het grootste Nederlandstalige hiphopfestival dat met zo’n regelmaat georganiseerd wordt zich afspeelt in Tilburg, en niet in de Randstad. Hoewel Mike van oorsprong Rotterdammer is, woont hij alweer 15 jaar in Tilburg. Was 013 gewoon de meest voor de hand liggende zaal vanwege de afstand? “Nee. De keuze voor 013 was een hele bewuste, vanwege het geluid. Hiphop heeft een message, dus de teksten moeten aankomen”. De Kleine Zaal kan genoeg mensen aan, en ook als het volle bak is, is het geluid nog prima te verstaan. Bij hiphop is de verstaanbaarheid van groter belang dan bij bijvoorbeeld rock of popmuziek: “het gaat om wat de rapper te vertellen heeft, alleen naar de beats luisteren gaat vervelen”. Bovendien zagen ze er bij 013 ook meteen het nut van in en was men het erover eens dat de underground er weldegelijk toe doet. MIC CHECK Tussen DVD IV en V is Mic Check ontstaan; de Engelstalige variant van DVD. “Aangezien er genoeg talent rond bleek te lopen op Nederlandstalig gebied, dachten we: eens kijken of het ook in het Engels werkt”. Intussen zijn er alweer een aantal edities van Mic Check voorbij. Deze avond organiseert Mike samen met Nappie (DVD-host, producer en rapper bij de Last Crewsaders en geeft ook workshops). De avond heeft verder dezelfde opzet als DVD, alleen proberen ze voor Mic Check ook zo nu en dan een internationale ‘grootheid’ te krijgen. Zo hebben onder andere de Dope Posse, Master Surreal (Skiggy Rapz), Guru en de Track Addicts al op Mic Check gestaan. Tussen de edities van Mic Check en DVD zit steeds een maand ‘rust’, “om een overkill te voorkomen. Je kunt maar één keer je geld uitgeven.” DVD De 10e editie wordt de laatste, de Definitieve Dopeheid, “waar de ‘top’ van Nederland de stage gaat rocken”. Hier zal zelfs een DVD (ja, het schijfje) van verschijnen. “Daarna stoppen we in 013, maar als er een andere zaal interesse in heeft dan kan er natuurlijk altijd iets geregeld worden. Ik zal het concept in ieder geval niet zomaar uit handen geven.” Wanneer andere kernpodia interesse blijken te hebben kan men aangeven een ‘DVD’ in hun zaal te willen hebben, maar dan zal Mike het zelf blijven organiseren. Mic Check blijft wel gewoon doorlopen. “013 is m’n basis, maar er zit meer in als ik m’n eigen netwerk heb. Het is belangrijk dat je met je stad meegaat in de muziek, maar dan moet er wel iets te bieden zijn.” Maar voordat het einde nadert komt er eerst nog een DVD 9 aan. En behalve dat hij ook nog eens druk bezig is met boekingen, heeft hij intussen nog een nieuw concept opgezet gericht op jongere of minder ervaren groepen. Deze wordt georganiseerd in de Batcave onder de naam Onopvallend Vet: “ja, als ze DVD nog niet aankunnen, dan is het juist belangrijk dat ze wel een stage krijgen aangeboden.” OOGST Een van de dingen die Mike overhoudt van DVD, is het netwerk dat inmiddels is ontstaan. “Iedereen die op DVD heeft gestaan heeft iets gemeen; ze hebben het zogenaamde DVD-stempel. Er zijn zelfs groepen ontstaan, doordat tijdens of na een DVD inspiratie werd opgedaan om zelf ook aan de slag te gaan, of met een andere artiest samen te gaan werken.” Geld houdt hij er niet aan over, sterker: hij vertelt dat hij er geld op toe moet leggen. “Velen doen het voor de markt, ik doe het voor de liefde. Ik vind respect belangrijker dan geld. Als ik hiermee geld zou willen verdienen, zou ik een verkeerd pad bewandelen. Als je zelf integer in het leven staat, komt dat ook in je hobbie naar voren. Bovendien zou het een veel te onzeker bestaan zijn in de muziekwereld. Hiphop is een cultuur, en de underground zal altijd blijven bestaan.”