V/VM verrast met kamikaze-karaoke

Volstrekt belachelijke show van sample-tovenaar

Bas Verbeek, ,

Zelden zie je dat mensen in de elektronicahoek fysiek theater geven. De experimentele Engelse elektronicafreak V/VM deed dat wel, woensdagavond in de Paradox. Weliswaar lag de kunstzinnigheid niet in de uitvoering van zijn playback- en karaokeshow, maar in het doorbreken van het verwachtingspatroon met stiekem behoorlijk wat virtuoos gesample. Resultaat: een hilarische avond.

Volstrekt belachelijke show van sample-tovenaar

Als je op het programma ziet staan: V/VM, met daarachter de uitleg dat dit de Engelse man is die een virtuoze pot elektronica van noise, breaks en ambient maakt, verwachten we weer een apart avondje die de laatste tijd meer en meer de kop opsteken in de stad. Maar V/VM maakt het wel heel bont. Onderhand is wel bekend dat je bij dit soort mensen niet moet verwachten dat ze netjes hun nummers zoals ze die op plaat hebben gezet laten horen. V/VM gaat op zijn zachtst gezegd best ver van zijn albumpaadje. Na een set van meer dan een uur van Ra-X, oftewel Vincent Koreman die tevens deze avond in elkaar heeft gezet, met vooral gemoedelijk sample-werk, trekt de Engelse krullenbol zijn varkensmasker op. Hij vertelt dat hij zich niet schaamt dat zijn apparatuur op punt staat om het te begeven. Al vrij snel blijkt dat hij zich voor meer dingen niet schaamt. Hij zet een opgefokte versie op van Billy Idol’s Rebel Yell, pakt zijn niet aangesloten microfoon en playbackt zoals u niet eerder bij Hennie Huisman zag. Het groepje bezoekers kijkt nuchter lachend toe als de muzikant ook zonder apparatuur heel freaky blijkt te kunnen zijn. Hij rolt over de vloer, springt en doet alsof hij de longen uit zijn lijf zingt. Ruw afgekapt en buiten adem gaat hij op gemak over naar iets wat meer bekend klinkt: een hoop noise en gescratch. Gelukkig, het serieuze elektronicageweld is begonnen. Niet dus. Eenmaal uitgespeeld op zijn apparaatje licht hij zijn handelingen toe en wordt de onzin groter en groter. Opbouwend is het wel, want na playbacken komt logischerwijs karaoken. Dus legt V/VM zijn ziel bloot in Enrique Iglesias’ Hero. Even later is het weer afreageren op Motorhead die wordt afgehakt met een of andere mars. En dit soort taferelen blijven de hele avond doorgaan. Michael Jackson, Ace Of Base, mangelmedleys; het kan allemaal. Noem het een soort van over de top freakshow, vernuftig verkrachte muziek met veel humor, overdreven sample- en breakwerk, het maakt V/VM allemaal niks uit. En als hij dat toch vindt kan hij volgende keer net zo goed in een feesttent worden geboekt. Want dit is een freakshow met de meest knullige muziek, maar dan wel op de meest psychotische manier gemixt. Bezoeker, kenner en Muzieklabman Joost Heijthuijsen komt al kijkend naar de show op een nieuwe term: Intelligente Skihut Muziek. En weet er nog wel een paar “Kamikaze-karaoke, coverphonia. V/VM is een intelligente a-muzikale man.” Inderdaad, V/VM neemt van alles op de hak in de ‘slechtste’ (en daarom hilarische) vorm en komt ermee omdat hij ieders verwachtingspatroon weet te verbreken en met bizar samplewerk te verbazen. Vanavond zorgt het in ieder geval tot één van de meest legendarische Paradox-concerten.