Tilburgse danceformatie 9 Days’ Wonder is niet meer. Na een mager 2004 waarin de enthousiaste Lamb- en Moloko-achtige muziek de mensen niet meer op de dansvloer kreeg, is het tijd voor iets anders. De beslissing viel nadat drummer Eric Brouwers na overleg de band verliet. Het laatste optreden was een goeie afsluiter van het hoofdstuk in het vijfjarige bestaan van 9 Days’ Wonder. Op het benefiet voor de Eindhovense zombiefilm Horizonica, waar de band een spooky track voor leverde, kreeg de band het publiek mee en mensen stapten weer op de bandleden af voor een complimentje, net als in de beginperiode van de band. “Toen waren we vernieuwend,” zegt zangeres Marianne van den Bergh, die samen met gitarist Jos van de Gruiter het hart van de band vormt. “We werden als fris en nieuw beschouwd, nu wordt er gesproken over achterhaalde muziek,” vult Jos aan. “Dat ongecompliceerde en vrolijke gevoel van 9 Days’ Wonder lijkt niet meer in de tijdsgeest van nu te passen.” Maar de knoop werd vooral doorgehakt omdat drummer Eric Brouwers’ prioriteit niet bij 9 Days’ Wonder lag. Jos: “Hij blokkeerde te veel datums voor optredens. De band heeft wel een hoge prioriteit bij mij en Marianne. Als Eric een verjaardag had, kon hij soms al niet. Het is jammer, maar we zijn zeker niet met ruzie uit elkaar gegaan.” Behalve dat de muzikale koers toch omgegooid moest worden, heeft de band ook geen zin om aan de gang te gaan met een andere drummer. Jos: “Eric is een heel goede drummer. Ik ken niemand in mijn omgeving die zo goed is als hij. Bovendien waren wij erg goed op elkaar ingespeeld. Een bandwisseling zou ten koste gaan van de kwaliteit.” De tijd om te repeteren staat nog net zo goed ingepland in de agenda’s van Jos en Marianne. Samen zijn ze al bezig met nieuw werk. Jos: “Wederom iets in de dancehoek, want ik geloof dat dance altijd nog de toekomst heeft.” Maar het duo houdt het wel voor gezien met de vrolijkheidsdeuntjes. “De klanken die jij 2-Unlimited-achtig zou noemen, laten we los, net als belangrijke inspiratiebronnen als Moloko en Lamb. Eerst maakten we nummers aan de hand van herhaling van samples en melodieën, nu gaan we meer de diepte van verhaallijnen opzoeken.” Marianne is al bezig met zanglijnen te bedenken die niet zo catchy zijn: “De muziek zal minder vrolijk worden. We zoeken een ander stuk van onszelf op. We willen meer van het veilige pad af om extremiteiten op te zoeken. Als je kijkt naar The Prodigy; zulke agressieve beats kan je bij ons ook wel gaan verwachten.” Jos zegt altijd al een wavegitarist te zijn geweest. “Ik pik mijn Cure-invloeden weer een beetje op.” In maart kunnen we een demo verwachten van de nieuwe groep. Waar ik aan moet denken bij het eindresultaat? Jos: “Het voorprogramma van Goldfrapp zou een goeie zijn, maar we gaan zeker niemand imiteren. De nieuwe Björk is ook een van mijn favorieten.”