"The Spirit That Guides Us (TSTGU), dat zijn toch die reli-rockers? Die lui die zo enorm in den Here zijn?” Een veelgemaakte opmerking, hoewel de echte liefhebber zich hierdoor natuurlijk niet laat afleiden. En die liefhebber kon zijn lol op deze avond. Drie bands voor de prijs van één, en niet zomaar bands. Allemaal hard aan het bouwen aan een succesvolle muziekcarrière, die voor The spirit that guides us en Razor Crusade al de meeste vruchten heeft afgeworpen, maar die ook voor de eerste band van de avond erg succesvol zou kunnen gaan verlopen. MARTIN Deze band is …and Martin on Drums, een gezelschap uit Tilburg en omgeving dat zich begeeft op het snijpunt tussen Godspeed, You Black Emperor!, Mogwai en Cult of Luna. Wie die Martin nou is, is nog steeds niemand duidelijk, maar dat ze hem niet nodig hebben blijkt wel uit het optreden. De eerste band van de avond zet een sfeervolle show neer, met prima muzikanten en een goede zanger. Het enige minpunt van de band is dat het soort muziek dat zij maken vraagt om grote dynamiekverschillen en uitgesponnen riffs die langzaam opbouwen naar een felle piek. Hun voorbeelden weten dit te bereiken, maar… and Martin on drums moet hier nog een beetje aan werken. De opbouwen zijn vaak wat kort en de dynamiekverschillen niet groot genoeg om echt te verrassen. Toch hebben ze het in zich om een van de groteren te worden. Zeker in Nederland zijn er niet veel bands die zich op dit gebied wagen en deze jongens beschikken over de capaciteiten om hun sound uit te bouwen tot een volwassen, verrassende stijl. Het broeit al wel, maar het komt er nog niet helemaal uit. RAZOR Na ...and Martin on Drums was het de beurt aan het Rotterdamse Razor Crusade. Een band die in een paar jaar tijd al veel bereikt heeft. ‘Infinite Water’, het eerste volledige album, is een enorm goede plaat die de luisteraar heen en weer slingert tussen Quicksand, Helmet en Refused. Na een Europese tour met veel tegenslagen, zoals lekke banden, busontruimingen en bandleden die met de trein verder moeten, zijn de Crusaders toch weer voldoende bijgekomen om een vette show neer te zetten. Zanger Ivo heeft een natuurlijk charisma dat hem tot een echte frontman maakt. Hij weet het publiek flink te betrekken bij de show en weet met zijn moves en droge humor bij menigeen een glimlach tevoorschijn te toveren. Drummer Daan, die nog niet zo lang geleden de drumkruk overnam van Mark, bewijst dat hij een prima drummer is die de band strak bij elkaar houdt. De nummers klinken prima, worden strak gespeeld en bezitten genoeg afwisseling om heel de set boeiend te blijven. Een band met een internationaal geluid die het verdient om snel rijk en beroemd te worden. SPIRIT TSTGU wil eigenlijk niet spreken van frontmensen of personen in het algemeen. Centraal staat de muziek en het maakt niet uit door wie die gemaakt wordt. Toch zijn er een aantal basiselementen in de band die steeds gezorgd hebben voor dat typische geluid dat TSTGU kenmerkt. Deze vaste mensen zijn nu aangevuld met twee gitaristen die ook mee op tour gaan. Het lijkt erop dat er eindelijk een consistente bezetting is gevormd. Dat zou een goed teken zijn, want de band speelde uitermate strak en het geheel klonk een stuk gelikter dan in eerdere shows, die vaak een beetje rommelig overkwamen. Een kenmerkende basiswaarde in deze band is Arjen van Wijk, ook bekend als zanger van This Beautiful Mess. Zijn schitterende, cleane zang wordt afgewisseld met de opgefokte krijsvocalen van Eric. Dat deze afwisseling op cd werkt was wel duidelijk, maar ook live is het een prima combinatie. De nummers van het succesvolle ‘The Sand, the Barrier’ werden afgewisseld met nummers van jongste loot ‘North and South’. Het lijkt erop dat de nieuwe nummers wat meer ruimte geven aan de cleane zang dan aan de krijs en wat melodieuzer en positiever klinkt dan de iets donkerder vorige plaat. De band, die inmiddels een behoorlijk trouwe schare fans heeft verzameld, maakt zich op voor een Europese tour, waar dit optreden de aftrap van was. Dat ze succesvol zullen zijn, leidt geen twijfel, want zieltjes winnen kunnen ze, daar is geen religie voor nodig.