Rustig zittend op een kruk gitaarspelend wist Teitur vrijdag alle bezoekers van de Batcave voor zich te winnen. Met zijn even geniale als eenvoudige liedjes wist de van de Faroer Eilanden afkomstige zanger te zorgen voor een lach en een traan. Liedjes over eenzame mensen die hem fascineren en melancholieke lovesongs werden gecombineerd met leuke anekdotes en zelfspot. MINIMALISTISCH Na een tegenvallend optreden van support act Sleeping Dog loopt om 22.00 uur Teitur Lassen met begeleidingsband naar het podium in de Cave. Zonder een woord te zeggen begint hij met openingsnummer ‘One and Only’. Meteen grijpt hij de aandacht van de goed gevulde zaal met zijn minimalistische geluid. Na dit begin gaat hij in eerste instantie door met het spelen van prachtige, melancholische liedjes als ‘Shade of Shadow’ en het ongeëvenaard mooie ‘Sleeping with the Lights on’. ELEANOR RIGBY Na dit ontroerende begin besluit Teitur wat anders te proberen. Hij speelt een eigen versie van de themesong van Batman waartoe de Batcave hem tijdens zijn show vorig jaar had geïnspireerd. Hierna volgen nummers over eenzame mensen die merkwaardig genoeg redelijk vrolijk klinken. Tijdens dit gedeelte van het concert is behalve ruimte voor liedjes als ‘Last Kid on the Playground’ en ‘I run the Carrousel’, vooral ook veel ruimte voor interactie met het publiek. De man van het afgelegen eiland verteld over de oorsprong van zijn nummers en geeft aan dat de laatste paar songs eigenlijk een vervolg zijn op het geweldige Beatles-nummer ‘Eleanor Rigby’. “They asked where all the lonely people came from, i’m telling you today what they are doing.” JERRY LEE LEWIS Na dit vrolijke intermezzo is het weer tijd voor typische Teiturliedjes. De nummers leunen vooral op de zang en het gitaarspel van Lassen zelf, maar krijgen een mooi vol geluid door de toevoeging van drums en contrabas. Teitur vertelt dat hij ons een speciale versie wil laten horen van het favoriete nummer uit zijn jeugd; ‘Great Balls of Fire’. In plaats van het vrolijke, opzwepende pianospel van Jerry Lee Lewis krijgen we een zwaarmoedige cover op gitaar te horen. Na nog een aantal prachtige nummers als ‘Josephine’, ‘Amanda’s Dream’ en ‘I was just Thinking’, een gezongen liefdesbrief aan zijn eerste vriendinnetje, is om 23.15 uur het concert helaas al voorbij. Al met al een prachtige show met ontroerende liedjes en leuke grappen van een muzikant die veel meer aandacht verdient.