Alle gasten waren massaal onder de indruk. Bij Franti weet je wat je kan verwachten, maar iedere keer weet hij het publiek te boeien, mee te slepen en te laten swingen. Er werd zelfs hier en daar een traantje weggepinkt. Onder de begeleiding van een briljante live band weet Franti met een mix van hiphop, reggae, soul en rock ‘n roll bij iedereen de juiste snaar te raken. MELODIELOOS In het voorprogramma staat de relatief onbekende K-os (knowledge of self). De Canadese rapper probeert meer diepgang te geven aan zijn muziekstijl door zijn keuze in onderwerpen, maar dat komt zo niet op het publiek over. Het is het ontbreken van melodie die hem de das om doet. Net als Franti brengt hij een boodschap van tolerantie en respect, maar voor het gros van de bezoekers klinkt het als hiphop. En daar zijn ze niet voor gekomen, ze willen swingen. Na slechts een paar nummers te hebben gespeeld maakt hij plaats voor de hoofdact. Bij een ander publiek was hij meer in de smaak gevallen, nu moet hij het doen met een matig applaus. SWING Een golf van enthousiasme raast door de zaal als Franti opkomt. Dit is waar iedereen op gewacht heeft en dat laat het publiek merken ook. Overal verschijnen spontaan glimlachen, gevolgd door swingende heupen. Regelmatig laten de muzikanten van Spearhead zien wat ze kunnen. Gedurende het optreden zijn er dan ook tal van gitaar-, piano-, bas- of drumsolo’s te horen. Spearhead bewijst wat een geniale live band het eigenlijk is. IRAK Franti is vorig jaar een aantal maanden in Irak geweest. Tijdens een nummer dat hij daar geschreven het heeft zijn beelden te zien van zijn reis in Irak en iedereen wordt er stil van. Het nummer ‘One step closer’ laat vrijwel niemand ongeroerd. In de zaal hangt een vibe van respect en vrede. Precies wat Franti probeert uit te dragen. Een daverend applaus volgt en nog voordat de laatste tranen zijn weggeveegd knallen de opzwepende klanken van de onvermoeibare Franti al weer uit de speakers. Helemaal af is het als een Amsterdamse saxofonist zijn ding komt doen. Met deze jazzmuzikant is er nog een genre toegevoegd aan de toch al moeilijk definieerbare stijl van Franti. Na een dikke twee uur non-stop te hebben gespeeld is het voorbij. Her en der staan nog wat mensen na te genieten. Voor veel mensen had het langer mogen duren. En voor sommigen bestaat er niet iets als teveel Franti.