‘Ranch is closed, ‘cause we’re on tour’, prijkt er wellicht op een bordje ergens in Texas. Maarliefst negen cowboyrockers van White Cowbell Oklahoma staan namelijk vandaag in 013. Dat het ranchbeeld ontstaat, is geheel aan henzelf te danken, want alles aan deze ‘ass-kickin' southern fried rock’, zoals ze het zelf noemen, bevestigt het beeld wat we hebben van plattelandsbewoners in Texas. Het is echter maar een act van een stel Texas-lovin' Canedians... RANCHROCK Vier gitaren, orgeltje, drums, een koebelbespelende sheriff en instrumentloze zanger staan dicht op elkaar op het podium in de Kleine Zaal. De wannabe-Amerikanen zijn, uiteraard, groter gewend. Op het thuiscontinent waren behalve deze negen muzikanten regelmatig naakte vrouwen, vuurspuwers en andere halve garen te zien. Want lol en show, daar gaat het om bij deze band. Maar ook met zijn negenen lukt het prima om een steeds leuker wordende show neer te zetten. Met negen man sterk lukt het moeiteloos om een groot zwaar gedreven rockgeluid neer te zetten met bijbehorende honkey tonk invloeden, veel powerblues en natuurlijk teksten die net als de band de leuke kanten van het leven uitstralen: gokken, vrouwen en auto’s bijvoorbeeld. De groep ziet er op zich al lollig uit met de overduidelijke cowboyuitstraling: hoeden, truckerpetjes en geruite shirts. En hoewel de praatjes met het kauwende accent vaak amper te volgen zijn net zo leuk klinken, is de muziek wel retestrak. Zowel het geluid wat deze muzikanten maken als de composities, die doen denken aan catchy nummers van bijvoorbeeld The Datsuns, is zoals ze zelf al beweren inderdaad kick ass rock. COCKROCK Maar dan hebben we het nog niet over de taferelen gehad die vandaag in Tilburg plaatsvinden. Zoals gezegd houden deze lui van al het goede uit het zonnige zuiden van de States. Van de negen mannen wil het merendeel dan ook even het frontmanschap overnemen om zijn aandeel daarin te hebben. Ze struinen rond op het podium en in de zaal terwijl ze zich overgeven aan hun buurlandliefde gecombineerd met de vuige rock en zorgen voor grappige intermezzo’s. Bij gebrek aan eigen vrouwelijke bandleden vandaag mogen vrouwen regelmatig het podium op komen om mee te dansen. Of om een gitaar vast te houden. Want als je dacht dat je met de stijve line-danceacties van de hoofdzanger en de met slijptolspelende Sheriff alles gehad had, mogen twee dames het podium opkomen om de gitaar van de ZZ Top-bebaarde zanger vast te houden. Hij gaat namelijk uit de kleren om zijn piemel in een borrelglas te hangen en daarmee slide-guitar te spelen. Door de hilariteit van zijn actie vergeet je haast dat het gitaarspel hem nog verdomd goed afgaat ook. Nee, daar komt White Bell Oklahoma niet meer overheen. Met de shows op het thuiscontinent in het achterhoofd is dit al een afgeslankte Texan-freakshow en als ze daarna ‘gewoon’ weer een paar goed in het gehoor liggende rockknallers speelt staan we weer naar een ‘gewoon’ groot en vuig rockorkest te kijken. Het kan gekker, maar met hun gimmick zetten zij vanavond toch een van de meest legendarische 013-shows van het jaar neer. Het optreden doet het voorprogramma zelfs vergeten waar Turbozekero covers van Turbonegro en Zeke op een haast persiflerende manier neerzette inclusief schmink, een groot punkgevoel, Engels met Scandinavisch accent en neurotische roadie met zaklampje. Aardig, maar lang niet zo spetterend als de Cowbell’s. Halleluja.