Eigenlijk is het gewoon een kraakfeestje. Maar dan niet illegaal en gewoon in de Batcave in 013. En in plaats van bier van de Aldi is er gewoon een tap. Dat er toch een undergroundsfeertje hangt komt door de elektronicakunsten van Val, Hecate, Abelcain, Xanopticon en, vaste dj op deze Crackbeats avond, Rioteer. En dat je vaste Crackbeats-dj bent, betekent niet dat je iedere keer de minst belangrijke bent van de avond. Rioteer laat horen dat hij de sterke basis is van deze avond. Hakkende drum ’n breakbeats rammen in een opgefokt tempo. Velen laten zich dan ook fysiek gaan op deze energieke mix. Waarna een gedeelte van dat gevarieerde publiek verbaasd staat te kijken als Val aan de slag gaat. Er is geen sprake van een elektronische mix: de eerste paar minuten klinkt er brute metal. Na de headbangintroductie komt er een pittige mix met een lekkere hiphopflow. Maar er valt geen pijl op de voorkeuren van Val te trekken. Via stevige beats neemt Val de afslag naar digital hardcore. Samen met Hecate schreeuwt ze haar longen uit het lijf. Het wordt een donker industrieel en vooral heftig bombardement. Hecate neemt de knoppen over van Val en draait haar schreeuwroes van net uit door over te gaan naar een meer hypnotiserende mix. De postrock van de elektronica zeg maar: donker, meeslepend en intens. Maar op zijn tijd ook opzwepend met een leren zweep. Want met zo’n sound en uiterlijk zal Hecate niet misstaan op menig cybergothic feestje. Abelcain wel, want als hij gaat draaien komen we weer met beide benen op de grond met kille clicks ’n cuts die de basis vormen van een dansbare drum ’n bass sessie. Abelcain is gefocust op zijn intelligente composities (lees: ritmes) die hij aankleedt met licht zweverige melodieën op de achtergrond. Xanopticon doet nog een schepje bovenop de al zo heftige avond. Velen zijn al zo moe en verlaten dan ook de zaal. Ook het volume jaagt een deel van de aanwezigen weg, want het was al hard, maar bij Xanopticon staat het geluid wel heel erg hard. Het is wel een manier om een fysieke aanslag te plegen om de die hards op de been te houden. Xanopticon dirigeert een op hol geslagen wasmachine waar een paar pakken moeren en bouten samen met nog wat oud ijzer inzit. Oftewel: de stamppot Breakcore wordt vet geserveerd. En zoals er geen luchtig voorgerecht was, zo is er ook geen zacht toetje. Nee, Crackbeats is een ééngangmenu die niet geschikt is voor mensen met een zwakke maag.