Op de zaterdagavond staat, zoals meestal, voor nop een band geprogrammeerd in Little Devil, waarvoor het podium in deze Rawk ‘n’ rollkroeg eigenlijk te klein is. En dat is niet alleen figuurlijk zo want van een podium kun je amper spreken; de bands staan daar een tiental centimeters boven het publiek. En in eerste instantie verbaasde het mij dat het niet een buurtbandje in opstartfase was waar we hier met een man of zestig op getrakteerd werden maar het Amsterdamse Human Alert. Toch paste het perfect, zeker toen eenmaal de vlam in de pan sloeg en er een pogodans los barstte, kwam die salonpunk goed tot zijn recht in Tilburg, wat al snel door de band tot ‘piemelstad’ werd gedoopt. Het ging op een bepaald punt zover dat er mensen tussen de band terechtkwamen en de hilarische kapriolen regelmatig tot schaterlachen aanzette. Human Alert verstaat de kunst van het platwalsen van valse indoctrinatie. Dit Anarcho–punk–ensemble heeft er een handje van om op vakkundige wijze het Nederlandse (lees Europese) volk te wijzen op de tegenstrijdigheden van geloof en beleid (of ongeloof en belijd, zo u wil). En doet dat op een wijze die te plaatsen is tussen onvolwassen schenenschopperij en potsierlijke kleinkunstimprovisatie. De huidige maatschappelijke situatie van de vervallen poldermodellen en ingezakte economie krijgt een humoristische tegenspraak, die op het publiek een relativerend effect heeft. Een goed excuus om eens flink uit je dak te gaan. Human Alert opent de avond vol dynamisch entertainment met ‘We Come in Peace’ en weet de aandacht goed vast houden. Dat komt vooral door de wijze waarop men accelereert en weer gas terug neemt. En door intermezzootjes en scherpzinnig slap geouwehoer. Vooral Willum Geerts kan zijn lippen niet op elkaar houden wat een show op zich is. Vakkundig geplaatste statements in een wereld vol frictie; een reallifesoap van Human Alert zou een gezondere beeldbuisvervuiling zijn dan de Tokkies. Sterker nog: met de aangekondigde reorganisatie van de publieke omroep zou Human Alert onder de noemer ‘zinvol amusement’ vallen. Human Alert geeft zin aan het zinloze en waarde aan het waardeloze en schept hiermee een liturgie voor de ongelovigen. Wat ook weer een geloof op zich zou kunnen zijn of toch in ieder geval een ‘lifestyle’. Of draaf ik nu zelf wat door? De band levert in april 2005 hun vijfde volledige release ‘Ego Ego’ af en is hiermee een uniek wezen. Dwars tegen de norm in, waarbij het blijkbaar belangrijk is dat het materiaal zo effectief mogelijk wordt gestileerd in poplaboratoria om verzekerd te zijn van de beoogde omzet, lijkt Human Alert een rol te spelen in het ondergrondse verzet waarbij de ideeën spontaan maar zeker niet minder doordacht hun weg naar de betweterige luisteraar weten te vinden. Met hulpstukken als een trompet, trombone, dweilorgel en de clowneske vertoning van het gezelschap wordt een sfeer neergezet die terug doet denken aan de eighties maar dan zonder oubollig sentiment. De Cabaret–improvisatie en nummers als ‘Kerk en Staat’, ‘I Hate People’, ‘Anarchie=Landverraad’, ‘Op=op’ en het geschikte antwoord op Guus Meeuwis’ huidige nummer 1 hit ‘Ego Ego’ doen mij beseffen dat nog lang niet alles is gedaan en dat er best nog vernieuwing en rek in de amusementsbusiness zit. Je kunt er zelf je oordeel over vellen als je me niet gelooft want op www.humanalert.com vind je genoeg voorbeelden van deze eerlijke uit het hart recht-toe-recht-aan punk die zelfs te eigenzinnig is voor het punk-idioom.