Latente Talente om bij in slaap te vallen

Nieuw talent oer- en oersaai

Bas Verbeek, ,

Op pad voor een recensie zonder pen en papier, thuiskomen en in plaats van recenseren, gal spuien in een column. Dat komt ervan als er een avond Latente Talente op het podium staan met clichématige en saaie muziek. Marooned, Blend, Richies Answering Machine en Mother Of All Mistakes zijn de verantwoordelijken.

Nieuw talent oer- en oersaai

Het kan gebeuren dat je thuiskomt, je recensie wilt gaan typen en dan niet meer weet welk oordeel bij welke band hoort; welke band had ook alweer die Muse-achtige zang? En dan staan er ook niet op elke bandsite foto’s om een volgorde te achterhalen. Op het podium vertikten de meeste bands hun naam te noemen, op één na, wat ik niet verstond. Een andere band suggereerde dat we ze al wel kenden: nee! Ik ken jullie niet, dus zeg voortaan jullie naam. Kneus dat ik ben, had ik geen pen en papier bij me wat op avonden als deze wel handig zou zijn. Zeker op een avond met vier oersaaie bands die nog op elkaar lijken ook. Ik heb het over het Latente Talente ‘festival’. Waarom heet eigenlijk een avond waar vier bands optreden in een zaaltje een festival? Grote acts met drie bands in het voorprogramma wordt ook geen festival genoemd. Maargoed, op deze editie van het Latente Talente was er zoals altijd ruimte voor bands die te goed zijn voor een open podium, maar te slecht, onbekend of oncommercieel voor een eigen concert in 013. Dit keer was de ruimte voor Marooned, Blend, Richies Answering Machine en Mother Of All Mistakes. Toen ik daarvan thuiskwam ging de msn aan. Hoe het was? Geen reet aan. “Daarom ga ik ook niet meer naar dat soort avondjes”, reageerde de msn’er. Nou lekker dan, zo’n instelling. Lokale bands kunnen wel degelijk een waardevolle avond geven, maar inderdaad, een avond als deze maakt er weer slechte reclame voor. 013 ziet er van buiten potdicht uit, zelfs de kassa is gesloten. Pas als je de deur van de Kleine Zaal open doet zie je wat mensen. Uiteindelijk begreep ik waarom 013 in dit geval niet te koop wilde lopen met deze avond, maar in het algemeen zou het wel zo fijn zijn als dit soort avonden kenbaar worden gemaakt en dat ook voorbijgangers kunnen zien dat er een leuk avondje aan de gang is. Zet een bord buiten, hang slingers op of zet een lekker wijf bij de deur. Degene die deze avond toch naar binnen loopt treft een zaal waar je bij de deuren van de zaal door een rijtje mensen moet wringen wat niet verder de zaal in durft te lopen, vervolgens is het één lege ruimte voor het podium. Wat een sfeer. Maar het past wel, want zowel het publiek als de bands laten merken hoe het niet moet. Waar is de durf? Marooned, Richies Answering Machine, Blend en Mother Of All Mistakes moeten de bands van morgen zijn. Als ze niet meer doen dan met allerlei clichés het publiek vervelen is dat dieptriest. Vooral emo achtige pop en rock overheerst vandaag, met totaal suffe presentaties, dertien-in-een-dozijn-liedjes in alle serieusheid en zonder passie. Een cliché kan in bepaalde gevallen best, maar dan moet er wel een knipoog of veel kracht achter zitten. En als een band (Blend) dan wat meer bezig is om leukere gitaarriffjes te zoeken, die behalve afwisselend zelfs ook soms nog leuk zijn, wordt het weer verpest met die nare clichévocalen. Doe eens iets anders! Iets eigens, iets waarmee je overtuigend naar je publiek communiceert. Het is zo zonde. Je krijgt de kans om op een podium voor mensen te staan en je staat daar met je droge hoofd gitaarriffjes te spelen, een beetje rond te lopen en op pedaaltjes te drukken. Dat doen de meeste muzikanten namelijk vanavond. En dan nog standaard tekstjes uitkramen als ‘follow me’. Wat een doorprikbare poëzie zeg. Een band moet het publiek overweldigen met ‘hun ding’. Overweldigen met passie, humor, agressie, spiritualiteit, spaceness of welke emotie of non-emotie er dan ook bij de band past. En dat podium is er niet om op te staan en snaartjes te plukken. Wordt een verlengstuk van je instrument, en liever nog, geef het oog ook wat. Als je niet zo’n beweeglijk en enthousiast mens bent (dat geeft niet), denk dan na over showelementen. Laat de muziek leven, geef de mensen een goeie tijd. Trouwens, dat visuele is niet alleen bij deze bands van deze avond, maar heel vaak. Sommige bands hebben aan hun energieke spel genoeg en/of charismatische frontman, toch is het vaak vrij suf muzikantje kijken. Heb lef om af te wijken van visuele en muzikale standaarden, anders sterft de popmuziek uit. Dat het publiek anders achteraan blijft staan is anders aan suffe bands te danken, niet vragen of ze naar voren komen, maar trek ze naar voren met je optreden. Serieus waar: ik was (vooraf) niet moe en viel toch bijna in slaap vanavond, en dat is echt niet gelogen! Een podium is niet gemaakt voor een luistersessie, maar voor een vertoning! Dank u.