Terwijl de grote zaal vol staat met metalheads om Machine Head te bekijken, staat in de Batcave een select groepje muziekliefhebbers die wachten op een lading sfeer en muzikaal experiment. En dat krijgen ze. Ten eerste met …and Martin On Drums, wat wel eens dé postband van Tilburg zou kunnen worden. Ze openen voor wat meer gekheid op een postrockstokje van Fly Pan Am. MARTIN Halverwege 2003 begon het Tilburgse …and Martin on Drums wat metalcore te spelen. Intussen is dat harde genre verwisseld voor een dromerig postrockend geluid. Postrock met de goed uitgewerkte doch bekende ingrediënten. In de Batcave bouwt de band een lekker sfeertje op, bekend van bands als Explosions in the Sky. Het dromerige krijgt zo nu en dan gas bij door lekkere grooves. Een heel lekker geluid, maar er is ook nog zang. En het is een beetje jammer dat die op de Colplay-achtige manier wordt ingevuld, niet direct door de stem, maar de manier van zingen is toch echt teveel afgekeken bij de heer Chris Martin (hmm, moet het niet …and Martin on Vocals zijn dan?). Bovendien is de zang nog lang niet zuiver, maar dat is hen vergeven door de prima instrumentale prestatie. (BV) GRAPPENMAKERS Het zijn wel een stel grappenmakers, de Canadezen van Fly Pan Am. Niet dat je dijenkletst tijdens hun shows, maar de Franstalige kreten benadrukken een vooroorlogs cabareteske sfeer. Daardoor kreeg je de kans om op een ongeforceerde en vrije wijze van hun muziek genieten. Er ging die avond terwijl je teentappend naar een bonte band keek een douche van noten en tonen over je heen. Vaak uitermate genietbaar samenklonterend of juist afstotend maar constant zwevend door een diepe en brede soundmix, dan wel huppelend op diverse funky ritmes. NOG HETER Het kan ook niet anders dat lieden van hippe bandjes als The Rapture of The Faints een show van Fly Pan Am ooit hebben meegemaakt. Gitarist Roger Tellier-Craig (Et Sans, Set Fire To Flames) mag dan met Godspeed! You Black Emperor de grote zalen van de wereld hebben gevuld, niettemin zie je hem en zijn bandcollegae helemaal gedreven en genietend opgaan in hun inspirerende postrock van het type Neu! meets Tortoise. Nooit verlegen om ‘hét experiment’ te mijden. De circa honderd aanwezigen zagen en voelden dat ook. (Le) Fly Pan Am is live om ettelijke graden heter en voelbaar spannender dan op plaat. En dan is het actuele ‘N'écoutez Pas’ een bovenmaats album… (GS)