Nieuw talent, lokale helden, bands op het randje, talentloze bands, bands die nog niet aan podia toe zijn, het wisselt zich allemaal af op het open podium. Op de woensdagavond van 10 maart was er weer een in 013. The Forgotten Tribe rammelt nog veel te veel met hun rockmuziek. De jonge band heeft een vrouwelijke vocalist die omringd is met muzikanten die samen met elkaar niet strak klinken. In het repertoire zitten hier en daar niet onaardige composities, soms wat leuke solo's, maar ook vele zwakke punten. De covers zijn gelukkig al van de setlist af (in tegenstelling tot het optreden bij de Roxxity bandpresentatie), de No Doubt invloeden en Iron Maiden-achtige structuurtjes zijn hier en daar toch wel te herkennen. Behalve het rammelende geluid, is de presentatie niet erg spetterend. Kortom er valt nog veel te spijkeren en schaven aan deze pretrock, willen ze verder komen dan de jeugdsoos en open podia. Liquid Iris is ook een jonge band die niet altijd even strak is. De zang is opvallend 'jongetjesachtig' in het geheel van emotionele, maar vaak met blije klanken gevulde melodische pop/rock. In compositie weet de groep niet erg origineel te zijn, maar er duiken hier en daar leuke pakkende deuntjes op. Wel jammer is dat de bas teveel tikt, een aardige stijl van bassen, maar het ligt duidelijk niet lekker in deze muziek. Het feit dat de band zelf aangeeft de afgelopen twee keer aan kunstbende heeft meegedaan (en daar tweede werd, wat niet onterecht is met aardige liedjes op dat niveau) en nu op het open podium staat geeft goed aan op welk niveau de band zich nu bevind. Er wordt in ieder geval wel met lust opgetreden, en als er in de toekomst wat meer lustige ervaring aan deze creativiteit komt, wordt het wellicht nog interessant. Dat in de volgende band de gemiddelde leeftijd hoger ligt dan bij de voorgaande jongelingen wil niet zeggen dat de muziek ook beter is. Toner maakt muziek die net zo origineel is als de bandnaam, niet dus. Standaard rock met standaard composities. Als het nou ook nog eens een standaardboost en standaard strakheid had gehad, was dat op zich nog niet onaardig geweest. Echter ontbreekt het de band aan strak samenspel als wel de kracht die in hun genre wel thuishoort. Een aantal van de overgebleven mensen die na Liquid Iris niet weg zijn gegaan druipen dan tijdens het optreden dan ook terecht af.