Een beetje ongemakkelijk zal het voor een band toch zijn als je publiek zich op een meter afstand bevindt. Het podium (of liever gezegd, vloer) is niet hoger of lager, dus mocht een doorgedraaide fan je lastig vallen, dan kun je er maar weinig aan doen. Zo ver zal het nog niet komen voor Johan en Sgt. Petter maar met de overtuiging die vooral Johan speelde is het een wonder te noemen dat er niet nog méér fans in het muziekcafé aanwezig waren. BANDGEBREK Zonder iemand even te waarschuwen begint een kleine Noor als eenmansband op akoestisch gitaar te spelen. Een vreemde gewaarwording omdat de DJ nog maar net klaar was met zijn plaatjes. Petter weet zijn folky liedjes niet over te brengen, gezien het lauwe applaus en wat enkele knikkende hoofden. Na drie nummers ontvang ik een sms'je van een vriend uit de zaal. "Petter heeft gebrek aan een band". Het zou een mooie opener kunnen zijn voor een recensie, maar op dat moment nog iets te voorbarig. VRIENDENDIENST En dat gevoel klopt, want enkele minuten later kruipen de bassist, gitarist en drummer van Johan achter hun instrumenten. "Puur uit financiële redenen" zegt drummer Jeroen Kleijn later. "Petter heeft een Noorse band, maar het is goedkoper om het door ons te laten doen". Aha. Ook Excelsior (het label waar Petter en Johan bij zitten) moet kennelijk op de centjes letten. De aanvulling doet de muziek goed, maar nog steeds weet Petter niet te overtuigen. De nummers worden wel wat steviger en hier en daar wordt er al wat meer met de hoofden geknikt. Het is jammer dat het ritme niet altijd even strak is. Nog niet vaak genoeg met elkaar gespeeld jongens? PROCKEN Dat de muzikanten van Johan toch wel degelijk op elkaar in zijn gespeeld, bewijzen ze als zanger/gitarist Jacco de Greeuw het podium opkomt voor de plaats van Petter. Toetsenist Diederik Nomden heeft de band vorig jaar verlaten en dat is op zich vervelend, maar de overige leden kunnen zich ook zonder toetsen goed redden. In ongeveer een uur tijd spitten de heren door het repertoire dat ook nieuwe nummers bevat. Als je Johan's muziek een label zou willen geven dan komt pop/rock nog wel het dichtst in de buurt, maar het mooie van het optreden is juist dat ze sterk afwisselen. Daarom vanaf nu een nieuwe term: procken. Of propcken. Lekker rockende nummers, fijne rockballads die niet in zoetsappigheid vervallen en Beatlesque bezwerende popsongs. Overigens hebben de nieuwe nummers volgens de setlist zeer mysterieuze namen zoals "Nieuwe", "Nieuwe 1", "Nieuwe 2" en "Nieuwe Nieuwst". Wat de band ermee bedoelt is niet duidelijk, maar als Johan in het voorjaar met een nieuwe cd komen wordt misschien wel het een en ander wat duidelijker. Tot die tijd kunnen we nog fijn blijven genieten van prockende concerten.