Het optreden van Tim Knol in het Energiehuis is onderdeel van zijn nieuwe solotour “Terug” die hem langs 65 theaters zal voeren. En hoewel de officiële première pas op maandag 10 februari zal plaatsvinden in Hoorn heeft hij er al ruim tien shows opzitten. In zijn eentje dus, een keuze die hij mede door het vertrek van zijn vaste toetsenist en vertrouweling Matthijs van Duijvenbode zal hebben gemaakt. Op het podium wordt hij slechts vergezeld door een verzameling instrumenten in een sfeervolle setting die een soort van huiskamergevoel uitstraalt.
Dat huiskamergevoel wordt nog eens versterkt door Knol zelf, die op bijna aandoenlijke wijze het publiek bij zijn show probeert te betrekken. De afstand tussen hem en de tribune die noodzakelijk bleek om geluidstechnische redenen lijkt te verdwijnen zodra hij de eerste klanken inzet van de soulklassieker You Don’t Miss Your Water van William Bell. Uit zijn mooie vertolking blijkt zijn bewondering voor het origineel en het is dan ook bekend dat Tim Knol groot fan is van oude deep soul-muziek uit de jaren vijftig en zestig. Gedurende de show zal hij meer oude soulsongs vertolken en vertelt hij honderduit over zijn liefde voor het genre. Om zijn verhalen kracht bij te zetten pakt hij er af en toe een singletje bij (op vinyl uiteraard!) en legt die op de platenspeler. Het voelt een beetje alsof we bij hem in de huiskamer zitten en het is grappig om te zien hoe hij het publiek, dat voor een groot deel meer dan twee keer zo oud moet zijn als hij, onderwijst over deze oude muziek.
Tim Knol laat ons niet alleen kennismaken met oude soul. Hij vertolkt ook songs van andere helden van hem, zoals van de singer/songwriter Kevn Kinney waar hij vorig jaar nog mee door Amerika tourde. Of het prachtige Loretta van Townes van Zandt. Hij lijkt op een missie te zijn om zijn helden de aandacht te geven die ze verdienen. Je zou bijna vergeten dat Tim Knol onlangs ook zelf een plaat heeft uitgebracht: Soldier On, zijn derde album sinds het debuut uit 2010. Gelukkig vergeet hij die niet en van deze plaat speelt hij onder andere Soldier On, If My Mind Could Beat My Heart en Cold Cold Rain. Ook oudere nummers als Sam en Clean Up komen voorbij. Of hij nu zijn helden covert of zijn eigen songs speelt: Tim Knol maakt indruk met zijn mooie stem en gitaarspel. Op enkele momenten schuift hij zelfs achter de piano, want hij wilde graag een nieuw instrument leren spelen voor deze tour. Dat gaat niet slecht, ondanks dat hij zich uitgebreid verontschuldigt voor zijn spel. Het typeert de jonge singer/songwriter, die het publiek graag een foutloze show laat zien. Hij baalt dan ook zichtbaar als tijdens het laatste nummer een gitaarloop in de soep loopt en hij opnieuw moet beginnen. Dat balen is niet nodig, want hij had het publiek allang voor zich gewonnen met zijn prachtige muziek. “Zullen we nu aan de bar gaan zuipen en nog wat metalbands kijken?”, grapt hij voordat hij het podium afstapt. Dat wil het publiek wel, maar eerst lopen ze nog even langs de tafel met merchandise voor een praatje met de zanger en voor zijn laatste album. Op vinyl uiteraard!