Maar hij wilde nog een stap verder en besloot om voorlopig te stoppen met de - naar zijn smaak - standaard songstructuren. Hij veranderde de naam van zijn band in Zita Swoon Group en onder deze nieuwe naam wil hij graag inzoomen op diverse aspecten van hun werk: "experiment, harmonieën, beweging en ritme".

Een eerste project maakte al meteen duidelijk dat Carlens het roer behoorlijk had omgegooid. Onder de naam 'Dancing with the sound hobbyist' maakte hij een heuse dansvoorstelling. Deze werd opgevolgd door een samenwerking met Afrikaanse artiesten, waarvan het resultaat (het album 'Wait for me') onlangs verscheen. Nu is er 'New Old World': een muzikale voorstelling die Carlens samen met drummer Aarich Jaspers schreef. En deze voorstelling werd voor het eerst uitgevoerd in de Schouwburg in Rotterdam.

Op het podium staat een 7-koppige band bestaande uit strijkers, piano, bas, drums en Stef Kamil Carlens zelf op elektrische gitaar. Een zangmicrofoon is nergens te bekennen. Sommige mensen in het publiek kijken verschrikt. Een voorstelling van de Zita Swoon Group waarin niet gezongen wordt klinkt als een voetbalwedstrijd waar Messi alleen maar balletjes hoog staat te houden aan de zijlijn. Maar zodra de eerste akkoorden worden ingezet valt het kwartje: Stef heeft andere plannen vandaag.

De muziek klinkt avontuurlijk en melancholisch. Het ligt in het verlengde van de muziek bij 'Dancing with the sound hobbyist', alleen lijkt het nog een stapje verder te gaan. Meer diepgang, meer diversiteit en meer extremen. Soms krijgen de strijkers alle ruimte om slechts zacht te strijken, dan weer onstaat een schijnbare chaos waarbij iedereen los gaat op zijn of haar instrument. Soms lopen de partijen van de verschillende instrumenten op een prachtige, harmonieuze manier door elkaar heen, dan weer lijken ze in dissonantie tegen elkaar te strijden.

Met de muziek willen Stef Kamil en Aarich hun gevoel over de huidige tijd vertalen. Een tijd waarin het fout lijkt te gaan met onze samenleving en waarin grote behoefte is aan een 'nieuwe wereld', volgens het duo. Het is nog niet te laat om de wereld te redden. Dit proberen ze vooral weer te geven door in te spelen op gevoelens van nostalgie, "vrolijke herinneringen aan vroeger". De muziek zit vol klanken uit het verleden: oude filmmuziek, jazz en soms zelfs klassieke muziek. Als ondersteuning worden beelden geprojecteerd op het grote doek achter de band. Deze beelden doen inderdaad aan als herinneringen uit zorgeloze tijden, zoals dansende mensen op een feest en spelende kinderen.

De rol van de frontman zelf in de voorstelling blijft vrij bescheiden. Carlens speelt voornamelijk solo's op zijn gitaar, die zeker niet bedoeld zijn op de voorgrond te staan, maar mooi in het totaalgeluid vallen. Dansen doet hij nog steeds op de vertrouwde manier, als hij niet zit tenminste. Maar zijn blik verraadt af en toe dat we hier te maken hebben met een première; de spanning is soms van zijn gezicht af te lezen. Het is goed voor te stellen dat er in het complexe samenspel en de wisselwerking tussen de muziek en de beelden een hoop mis kan gaan. In zijn afsluitende woorden aan het publiek slaat hij dan ook een zucht van verlichting. "We hebben ons er gelukkig doorheen geslagen".

De prachtige voorstelling voerde het publiek een dik uur mee naar de 'nieuwe oude wereld' van de Zita Swoon Group. Een wereld waar we hopelijk vaker naar kunnen terugkeren. Want laten we hopen dat de muziek van deze voorstelling snel op CD verschijnt!