De eerste band die de bühne onveilig mag gaan maken is het Amerikaanse Havok. De band tourt ter promotie van hun tweede album ‘Time Is Up’ welke wordt gekenmerkt door de zeer technische manier van spelen. Deze technische kant wordt na een paar nummers al duidelijk, want de band wordt gedragen door een uitstekende ritme sectie, met in het bijzonder drummer Pete Webber. De kleine Amerikaanse slagwerker drumt in een moordend tempo en laat zien dat drummen ook als topsport gezien kan worden. Vooral bij nummers als ‘Scumbag In Disguise’ en ‘Covering Fire’ vuurt hij geweldige salvo’s de zaal in met veel tempo wisselingen. De rauwe zang van David Sanchez valt af en toe in het niet bij het geweld dat de band produceert, maar afgezien van dat zet Havok een zeer degelijke show neer in Baroeg.

Na een korte ombouwpauze mag Angelus Apatrida zich gaan bewijzen op het podium. Het Spaanse viertal in eigen land al zeer bekend in de metal scene, maar Europa is nog onbekend terrein voor deze heren. De heren hebben goed geluisterd naar de grote namen uit de trash metal scene, want invloeden uit Anthrax en Megadeth zijn goed te horen. Zanger/gitarist Guillermo Izquierdo heeft daarbij ook veel raakvlakken met de zang van Dave Mustaine (Megadeth en ex-Metallica). Veel tijd voor interactie met het publiek neemt de band niet en doet vooral waar het goed in is: spelen! Nummers als ‘Blood On The Snow’ en ‘Blast Off’ (beide van het laatste album ‘The Call’) doen het goed in Rotterdam en de Spanjaarden hebben daarmee wel weer wat nieuwe fans gewonnen in Europa.

De volgende band is een vreemde eend in de bijt, want Goatwhore maakt geen trash metal zoals zijn twee voorgangers, maar snoeiharde black metal. Misschien is daardoor de zaal ook wat leger wanneer de Amerikanen direct na hun soundcheck starten. Zanger Benjamin Falgoust kan zich vrij bewegen over het podium en maakt hier goed gebruik van. Vaak met één been op de monitor speaker dirigeert hij publiek met grote armbewegingen. Het motto van vandaag begint duidelijk te worden: “niet kletsen, maar vuren!” Onder aanvoering van Falgousts zware grunts, werkt Goatwhore zich in een rap tempo door de set en geeft de black metalfans waar ze voor kwamen.

Als laatste is het de beurt aan de Canadese metalformatie 3 Inches Of Blood. De band bracht dit jaar alweer zijn vijfde studio album ‘Long Live Heavy Metal’ uit, zonder af te wijken van hun stijl. Het eerste wat direct opvalt is de kenmerkende en extreem hoge zang van Cam Pipes en deze wordt aangevuld door de rauwe vocalen van gitarist Justin Hagberg. Na de opener ‘Metal Woman’ is het publiek overtuigd en gaan de handen al snel de lucht in om ‘Deathly Sinners’ mee te schreeuwen. De nekspieren, die al meer dan voldoende waren opgewarmd tijdens de vorige optredens, worden onder leiding van een headbangende band nog vele malen op de proefgesteld! De Canadezen knallen met ‘Leather Lord’, ‘Battles And Brotherhood’ en afsluiter ‘Goatrider’s Horde’ een paar heerlijk rechttoe rechtaan metalklappers uit. De band geeft in het kleine uurtje dat ze spelen alles wat ze hebben en daarmee is de kous af. Zeer degelijk avondje metal in Baroeg.