Grouplove weet Rotown op te warmen

Metropolis sensatie serveert het publiek wat het wil, maar vergeet het toetje

Tekst: Niels van den Ouden, Wim Barzilay ,

Ze waren de sensatie van afgelopen Metropolis. In een snikheet Zuiderpark gaf de 5-koppige formatie een ijzersterk optreden weg wat door velen, inclusief ondergetekende, werd bestempeld als veelbelovend en het beste optreden van het festival. Afgelopen zondag was de band uit Los Angeles op eigen verzoek teruggekomen naar Rotterdam. Ondertussen ligt het debuutalbum ‘Never Trust A Happy Song’ in de schappen en is de brandende zon ingeruild voor winterse taferelen. Weet Grouplove de hype waar te maken en uitverkocht Rotown warm te krijgen?

Al vanaf de eerste tonen van set-opener ‘Don’t Say Oh Well’ wordt bevestigd wat deze band zo bijzonder maakt. De enorme lading energie die wordt geproduceerd op het podium en de zaal  wordt ingespeeld laat zien waarom deze band zo populair is. Met het daaropvolgende ‘Lovely Cup’ en ‘Itchin’ On a Photograph’ wordt het publiek al snel tevreden gesteld. En dat terwijl de kwaliteit in het begin zeker niet best is. Zanger Christian Zucconi, gekleed in een opmerkelijke outfit, heeft tijd nodig om op stem te komen en ook de afstellingen van de instrumenten is niet geweldig.

Gelukkig is het geluid vanaf ‘Love Will Save Your Soul’ een stuk beter. Het enige vrouwelijke bandlid, Hannah Cooper, neemt hier het voortouw en is goed bij stem. Ondanks dat de band uit vijf leden bestaat en ook regelmatig van instrumenten wisselt, profileert drummer Ryan Rabin zich als de ruggengraat van het vijftal. Hoewel hij op de donkere achtergrond moeilijk te zien is, houdt hij met rake klappen de woeste trein genaamd Grouplove op het goede spoor. Het optreden verveelt geen moment. Het debuutalbum bestaat stuk voor stuk uit sterke nummers en ook de afwisseling in de set is sterk. Het rustige ‘Slow’, het bombastische ‘Chloe’ en een geweldige uitvoering van ‘Close Your Eyes And Count To Ten’. Inclusief wolvengehuil van frontman Zucconi.
 
Grouplove serveert Rotown wat het wil horen, en dat is eigenlijk hetzelfde optreden als afgelopen zomer. Daarmee krijgt de bezoeker wat hij verwacht, maar doet de band vooral zichzelf tekort. Dik een half jaar verder is het jammer dat er geen nieuw materiaal wordt gespeeld. Daarmee is de vernieuwende factor vanavond niet aanwezig.
 
Concluderend geeft Grouplove het optreden waar een uitverkochte Rotown naar uit keek. Een bombastische, energieke show inclusief een nostalgisch ’69 Woodstock sfeer. Grouplove is nog jong, maar heeft het al ver geschopt. Dat bewijzen ze nogmaals met de afsluiters en tevens grootste hits ‘Colours’ en ‘Tongue Tied’. Beiden potentieel genoeg voor kanshebber als publieksfavoriet op de zomerfestivals. Grouplove lijkt in staat overal garant te staan voor een feestje, en lost daarmee de hype ruimschoots in. Op de zomerfestivals graag terug, met de bijbehorende energie en uitstraling, maar met nieuw materiaal.