Voorgerecht ‘Ashtraynutz’ hebben de eer om het publiek op te warmen voor het hoofdmenu van de chef. Vijf jonge honden pakken zelfverzekerd hun muziekinstrumenten vast en vanaf de eerste noot blijkt dit niet zomaar een doorsnee voorgerechtje te zijn. Deze zeskoppige band bakt hem met kwaliteit en serveren een mix van jazz, soul en een toefje hiphop. Qua stijl zou je Ashtraynutz het kleine broertje kunnen noemen van Chef‘Special. Zanger Joey Gaerthé is niet ouder dan twintig jaar, maar heeft al een raspend rauwe stem, die je eerder bij een doorleefde roker zou verwachten. De tweestemmige zang met zijn tweelingzusje, klinkt prettig in het gehoor. De band speelt strak en vol overtuiging. Het publiek reageert vanaf het begin enthousiast op dit vernieuwende voorgerecht en is met recht een goede starter voor Chef’Special.
Een half uurtje na het voorgerecht, wordt dan eindelijk het hoofdgerecht geserveerd. Het jonge publiek is het wachten zat en schreeuwen de longen uit hun lijf op het moment dat bassist Jan Derks het podium betreedt en de eerste snaren aanslaat. Het ingetogen ‘Sixteen Bars’ wordt ingezet en zodra zanger Joshua Nolet het podium op komt, ontploft het publiek. De tekst wordt gelijk door het publiek meegezongen en Joshua kijkt verbaast rond. Dit gaat een speciale avond worden voor de Chef.
Al snel wordt doorgeschakeld naar een hogere versnelling en met ‘Scribbling’ en ‘Airplaying’ wordt het publiek verder geprikkeld. De mix van hiphop, soul, funk en rock zijn al tijden een beproefde en succesvolle combinatie in het Nederlandse muzieklandschap. Bands als Gotcha! en Relax zijn hen met veel succes voorgegaan. Toch onderscheid Chef‘Special zich met nog meer variatie qua muziekstijlen. Nieuwe ingredienten als ska, reggae en dubstep worden toegevoegd aan hun al uitgebreide menu. Gooi daar de warme stem van Joshua bij en het maakt deze band rijp voor een exquise maaltijd, die daarnaast makkelijk te verteren is.
Het publiek smult van de show en stukje bij beetje wordt de zaal compleet ingenomen door dansend publiek. Bij het nummer ‘Biggest Monkey’ deint het publiek volop mee met de lome beats en roept Joshua ‘Show me that you are the biggest Monkeys Roffa!!’. Het is een feestje. In woord en gebaar laat Joshua zijn waardering blijken voor de respons die ze van het publiek krijgen. Er is een natuurlijke interactie en de liefde is wederzijds.
Als Joshua aan het publiek vraagt wie er mee moet komen zingen, weet de helft al op wie hij doelt. Tessa Douwstra schittert al op hun enige album ‘One for the Mrs.’ en stapt nu ook het podium op om het laidback reggaenummer ‘Lie to Me’ live te vertolken. De combinatie van hun beide stemmen klinken fijn in het gehoor en Tessa heeft een heerlijk krachtige stem met een groot bereik. Als toetje doet ze er ook nog cover ‘Ready or Not’ achteraan. Genieten.
Als ska klapper ‘Slow down’ ingezet wordt, explodeert het publiek en gaan de voetjes definitief compleet van de vloer. De zaal kolkt, golft en stoomt. Het nummer wordt onderbroken en Joshua vraagt het publiek te gaan zitten. De zaal gaat letterlijk plat en er wordt zittend meegedeind op de relaxte deunen, terwijl Joshua liggend op de grond een sigaretje rookt. Langzaam wordt de climax ingezet en springt het publiek als jonge honden door de zaal.
Als welkom rustmoment wordt vervolgens hun grootste hit ‘Birds’ ingezet en het publiek zingt uit volle borst mee. Gitarist Guido Joseph speelt superstrak en de prachtige solo’s maken indruk.
Klap op de vuurpijl is het zeer energieke ‘My night off’. De energie wordt de zaal ingestuwd en er is geen persoon meer, die zijn voeten stil kan houden.
Ze zijn daarna even het podium af, maar het publiek vraagt om meer, MEER! Als toetje voor deze avond spelen ze nog twee laidback nummers om het publiek vervolgens in een extatische toestand uit te zwaaien en uitgebreid te bedanken.
Zonder twijfel is Chef’Special één van de beste livebands van dit moment; Een 3-Michelinsterren-liveband!