Met grote letters staat het op de muur achter het podium geschreven: TIKA. Voor wie niet weet wie er op het podium gaan verschijnen, klinkt de naam als een tienerpopgroep uit Zweden. Maar nee, de naam is ontleend aan die van de labrador die Marien Dorleijn (Moss) en David Pino (El Pino and the Volunteers) vergezelde tijdens de opnames van een album, in de blokhut van 'In A Cabin With' in Canada. Tijdens hun optreden refereren ze regelmatig aan de kou en de karige omstandigheden die ze daar hebben doorstaan.

 

In de liedjes is echter weinig van de kou te merken, behalve dat er duidelijk een paar nummers voor nodig zijn voordat het gezelschap is warmgedraaid. De nummers lijken nog iets te voorzichtig, en de zang onzeker. Het moment dat Marien Dorleijn in zijn eentje een nummer zingt, brengt echter een ommekeer teweeg. Zijn solo-performance is indrukwekkend, en het lijkt alsof de spanning van de band afvalt. Er wordt naar elkaar gelachen, ze beginnen plezier te maken op het podium, en plotseling weten ze volledig te overtuigen.

 

Niet geheel verwonderlijk zijn in veel van de nummers veel typische Moss- en El Pino-kenmerken te horen. Dat leidt tot country-ritmes met intense samenzang en mooie, vloeiende harmonieën. David Pino speelt bij enkele nummers op een Omnichord of een Synthesizer, die gelukkig spaarzaam en smaakvol worden ingezet.

 

De band sluit af met 'The Chain' van Fleetwood Mac, waarbij het publiek wordt uitgenodigd om mee te zingen. Als de drummer tussen de tekst door iets probeert te zeggen, loopt de boel volledig in de soep, tot vermaak van de zaal. Het maakt duidelijk dat het viertal een goede sfeer heeft weten neer te zetten, en dat het een geslaagde samenwerking lijkt te zijn.