Op de mooiste dag van september vindt het alternatieve festival Baroeg Open Air 2011 (BOA’11) plaats in het Zuiderpark in Rotterdam. De organisatie heeft dit jaar weer een zeer gevarieerd en ijzersterk programma weten samen te stellen, met nationale en internationale toppers.
Candybar Planet krijgt de eer om BOA’11 te openen, maar dit moeten ze helaas doen voor een bijna compleet lege tent. Dit Nederlandse trio maakt stoner rock en het lijkt ook of de band gemaakt is van steen, want de concentratie overheerst aan het begin vooral. Dit levert strak spel op, maar weinig actie op het podium. Uiteindelijk loopt de tent voor een klein kwart vol, maar de meeste mensen kiezen er toch voor om wat vitamine D tot zich te nemen.
Candybar Planet mag dan de fysieke opener zijn, maar het festival komt pas echt op gang als de Canadese mannen van Skull Fist het podium betreden. Deze energieke jonge honden maken heavy metal zoals ze dat aan het begin van de jaren tachtig ook deden. Als de eerste noten door de tent vliegen laat Rotterdam-Zuid zien dat ze het headbangen nog niet verleerd zijn en kort daarna is de eerst moshpit van BOA’11 een feit. Uiteindelijk staat de tent voor bijna de helft vol en dit is terecht, want Skull Fist geeft een prima show weg. De bandleden staan geen moment stil op het podium en zoeken vaak contact met het publiek. Tijdens het één na laatste nummer klimt gitarist Nesta op de nek van zanger Slaughter en spelen ze de rest van het nummer als een dubbeldekker. Het laatste nummer ‘No False Metal’ werd door het publiek luidkeels meegezongen.
Tijdens Mark Foggo and the Skasters verandert de tent in een grote dansvloer en wordt er gedanst zoals je dat alleen op echte ska muziek kan. Mark Foggo, de saxofonist en de trombonist zwepen het publiek lekker op. Mark Foggo is de grappenmaker op het podium en vraagt voorafgaande aan het nummer ‘Haircut’: “Maybe this is the wrong place to ask, but do some of you need a haircut?” Geen vreemde vraag aangezien het overgrote deel van mannelijke bezoekers lang haar heeft.
Na een half uurtje is het de beurt aan het Brabantse Vanderbuyst. Zij wisten al voordat ze begonnen dat ze een gewonnen race reden, want het publiek liet zich al aardig horen tijdens de soundcheck. Vanderbuyst maakt classic rock/hardrock en dit valt in goede aarde bij het publiek. De band bracht in 2010 een sterk debuut album uit en de nummers komen live alleen nog maar beter uit de verf, mede door het enthousiasme van de band.
Adrie Kloosterwaard heeft een compleet nieuwe line up voor zijn band Sinister. De pioniers van de Nederlandse death metal spelen in Rotterdam een thuiswedstrijd, alleen is dit niet te zien aan het aantal toeschouwers, want de tent staat maar halfvol. Het “dankjewel” dat direct na elk nummer volgde kwam er een beetje droog over. Sinister speelt strak maar het komt nooit tot een hoogtepunt. Het aanwezige publiek kan zich in ieder geval prima uitleven op de death metal klassiekers die voorbij komen.
Na het harde werk van Born From Pain en Sinister is de atmosferische rock van The Gathering een welkome afwisseling. De band die sinds 2009 een nieuwe frontvrouw (Silje Wergeland) in de gelederen heeft, werkt alle nummers achter elkaar af. Dit komt misschien over als routine klus, maar toch kan je zien dat de band het naar hun zin heeft. Vooral bassiste Marjolein Kooijman en zangeres Wergeland zijn regelmatig te betrappen op een brede glimlach. Wergeland mag dan door fans van het eerste uur bekritiseerd worden, maar deze Noorse schone zingt vanavond erg goed! Het publiek luisterde aandachtig en trakteerde de band aan het einde op een luid applaus.
Als laatste is het de beurt aan Korpiklaani. Vooraf weet je al dat dit een feestje gaat worden, want deze Finse folk metal band heeft alleen maar feestnummers op hun naam staan. Nummers als ‘Beer Beer’, ‘Wooden Pints’, ‘Vodka’ en de meest recente in dit alcoholische rijtje: ‘Tequila’ staan garant voor een feest en deze kwamen ook allemaal voorbij. Er hangt al een euforische sfeer voordat Korpiklaani het podium opstapt. En bij de eerste noten veranderd de tent in een kolkende, springende, klappende en feestende massa. Gitarist Kalle Savijärvi en zanger Jonne Järvelä hebben er zin in vanavond en sporen het publiek nog verder aan. Voor het eerst sinds zes jaar staat Korpiklaani met een nieuwe violiste op de planken: Teemu Eurola. Ze komt nog erg onwennig over, maar speelt de viool partijen goed. Na een praatje van de organisatie is er nog tijd voor een toegift die bestond uit het instrumentale ‘Pellonpekko’ en ‘Korpiklaani’.
Na het optreden van Korpiklaani liep het Zuiderpark langzaam leeg en iedereen keerde huiswaarts met een glimlach op hun gezicht na een geslaagde festivaldag. De organisatie mag trots zijn op BOA’11. Er hing een prima sfeer in het Zuiderpark en gevarieerde line-up had voor elke bezoeker wat wils. Ik kijk alweer uit naar de editie van 2012!