Halloween? Nee, zaterdag 29 oktober staat in het teken van de EP release party van Misery Kids. Afgelopen zomer is er hard gewerkt om hun eerste EP ‘Twisted Nerve’ op te nemen en deze moet natuurlijk aan het publiek worden gepresenteerd. Waar kan je dit beter doen dan in Exit in Rotterdam?
Voordat de mannen van Misery Kids het podium betreden krijgen we een opwarmertje van De Kling. De Kling is een trio uit Tilburg dat garagerock/punk maakt. Het geluid staat vanavond vrij hard (bij de merchandise kan je zelfs gratis oordoppen halen) en dit komt het optreden van De Kling niet ten goede, want het stemgeluid van zangeres Lotte van Riel valt daardoor tijdens het optreden compleet in het niet. Na een aantal nummers wordt het geluid bijgesteld, maar het wordt niet optimaal. Verziekt dit het optreden van De Kling? Nee zeker niet, want de band werkt een stevige setlist af. Vooral drummer Joep Schmitz valt op; hij drumt niet alleen in een moordend tempo en kan ook nog de maat goed vasthouden, maar werkt ook alle nummers af met een grote grijns op zijn gezicht. Interactie met het binnenstromende publiek is er nauwelijks maar De Kling bedankt uiteraard Misery Kids dat ze de avond mogen openen.
Terwijl zanger/gitarist Stefan Jacques en drummer Ferdi Dorssers drukt bezig zijn met het opzetten van hun apparatuur, is bassist Maikel Vermeulen met andere dingen bezig. Namelijk een camera aan het installeren, want zo’n eerste EP release moet natuurlijk gedocumenteerd worden.
Wanneer alles klaar staat is het tijd voor de sterren van de avond: Misery Kids. Misery Kids is een band die niet in één stijl te vangen is. De basis van de band ligt duidelijk in de stoner rock, maar invloeden uit de punk, metal en grunge zijn duidelijk hoorbaar. Al na het tweede nummer worden we getrakteerd op een klein muzikaal intermezzo, want Vermeulen is vergeten om eerder klaargezette camera aan te zetten. Nadat dit “technische probleempje” verholpen is, knallen de jongens door met ‘Lovesoul’ wat eindigt met een stukje a capella dat lichte bijval van het publiek krijgt. Vanaf het begin is al duidelijk dat het podium in Exit voor Jacques en Vermeulen te klein is. Wanneer de heren niet bij de microfoon staan gaan ze helemaal los op het podium (vooral Jacques blijkt over de nodige energie te beschikken). Net als De Kling heeft Jacques, die het hele optreden ze longen uit zijn lijf zingt en schreeuwt, last van een microfoon die niet geheel boven het muzikale geweld uitkomt. Na wat reclame te hebben gemaakt voor de EP is het tijd voor ‘Last Day: Hospital’. Dit nummer bouwt de spanning mooi op en wanneer het gaspedaal volledig wordt ingetrapt gaat het publiek net zo hard mee en dat gaat door tot het einde van de set. De reguliere set wordt afgesloten met ‘Bad Breathe Boogie’. Na wat bedankjes stappen de heren van het podium af.
Misery Kids is nog niet van het podium af of de zaal schreeuwt al luidkeels het bekende “We want more” en uiteraard komen de heren ook snel terug om ons nog op twee nummers te trakteren. Tijdens de eerste toegiftnummer springt Vermeulen van het podium om het EP release feestje met het publiek te vieren. Ook start hij eigenhandig met basgitaar en al een mini moshpit in Exit. Het publiek had al op gemerkt dat ze nog één nummer van de EP niet gespeeld hadden en dat is ‘Killer For A Day’. Dit nummer wordt door het publiek luidkeels meegezongen en daarmee is de release van de EP ‘Twisted Nerve’ een feit! Na het optreden is het tijd om de EP te verkopen en de nodige handtekeningen uit te delen.
Misery Kids is een band die in de toekomst de nodige poppodia plat kan gaan spelen door de energieke en enthousiaste live show