Lords of Altamont probeert Exit te overtuigen

JC Thomaz & The Missing Slippers probeert dat niet, maar doen het gewoon

Tekst: N. van Beers Foto's: A. Prambeerchand ,

Een fraai avondje onvervalste garage rock'n'roll in Exit. Lords of Altamont: Lekker wegdrinkend maar zonder enige afdronk.

JC Thomaz & The Missing Slippers probeert dat niet, maar doen het gewoon

Rond de klok van 22:00 u starten de drie heren en dame van JC Thomaz & The Missing Slippers hun show. Heerlijke marginale muziek die stevig leunt op het oudere werk van The Cramps en The Oblivians. Het rammelt waar het moet rammelen, kraakt waar het moet kraken en swingt wanneer het moet swingen. Het is goed om te zien dat deze Rotterdamse garagepunkband het niveau van kraakpand en kunstborrels lijkt te zijn ontgroeid, want vanavond staat er een band die dondersgoed met-eigen-smoel weet te overtuigen. Het geheel klinkt als een krakende klok en als een show de elementen: sex, swing, trash en gerammel bevat zijn dit voor de band in kwestie louter veren in het achterste!

Daarna neemt Lords of Altamont het stokje over. Een show die start met de nodige US-arrogance, rock 'n' roll poses en een stevige sound. Heel even worden we teruggebracht naar de gouden rock 'n' roll tijden van MC5 en The Stooges. Leunend op deze sound is het prettig wegdrinken bij de garagerock van The Lords of Altamont, maar meer ook niet. De voorspelbaarheid en eenvormigheid in de nummers speelt parten. Een schaars geklede danseres voegt daar helaas niets aan toe. Bij bands die de aandacht niet vast weten te houden kun je slechts twee dingen doen: naar huis gaan of nog maar een biertje bestellen.

Ondergetekende koos voor het laatste. Lords of Altamont zijn als een koud, lekker wegdrinkend pilsje: goed te consumeren, maar zonder enige afdronk.