Aan Sky Architect de taak om te laten zien waar de band voor staat; de vijf heren maken progressieve symforock, zonder gedateerd of oubollig te klinken. Het kost de band redelijk wat moeite om hun draai te vinden vanavond, het lijkt alsof de molen maar niet op gang komt. Pas tegen het eind van de twintig minuten speeltijd komt de formatie echt los, wat zich uit in vette drums en spetterende gitaarsolo’s. Dat de zang eigenlijk te clean en te gepolijst is voor deze muzikale explosie nemen we maar even voor lief. De jury, bestaande uit Majel Blonden (programmeur Paard van Troje), Swie-Tio (popjournalist) en Robin Zijlstra (muzikant en acteur), is in elk geval erg enthousiast over deze openingsact.

Tweede band van vanavond is het van origine Amsterdamse Sir James. Ook deze formatie telt vijf heren, die muzikaal opereren in het pop/rockgenre. Frontman Tommaso Sarri vervult zijn rol als zanger met verve. Zijn krachtige stem en charismatisch voorkomen houden de aandacht van het publiek zondermeer vast. Maar - net als bij Sky Architect - knalt het pas echt op het eind. Eigenlijk zijn twintig minuten net iets te kort om een goed beeld te krijgen van een band. De eerste indruk van de jury is echter zeer positief, al heeft Majel Blonden één kritiekpuntje: het contact met het publiek kan beter.

Dan is het de beurt aan Bloomfield, een band waarover popkenner Leo Blokhuis zich al lovend heeft uitgesproken. Zeker niet onterecht, want ook vanavond maakt de band grote indruk. Reeds vanaf het eerste nummer ‘All for nothing’ is de zaal muisstil. De melancholische klanken worden nog eens benadrukt wanneer Bloomfield een song opdraagt aan onlangs overleden Ron Miller, een vriend van de gitarist. Het slotnummer, dat geheel zonder versterking wordt vertolkt, is het absolute hoogtepunt van hun set. Gewaagd en bijzonder, dat zijn ook de meningen van de drie juryleden.

Inmiddels over de helft van het avondvullende programma, mag MooCH Inc. laten zien en horen wat het in huis heeft. In de aankondiging was het al vermeld, deze band is niet in één hokje te passen. En inderdaad, in hun muziek zitten rock-, symfo- en licht psychedelische invloeden. Spil van de band, MooCh noemt hij zich, is een echte entertainer en het valt op dat hij het publiek naar zich toe weet te trekken. Vandaar ook dat er nu mensen vooraan bij het podium stáán, in tegenstelling tot de vorige acts waarbij iedereen braaf in de pluche stoelen zat. Wederom is de jury uiterst positief, vooral “omdat de muziek alle kanten op gaat”.

De Haagse formatie MacAlistair bestaat normaal uit zeven leden, maar vanavond doen ze het met zijn zessen. Grappig detail is dat er nu eindelijk eens een vrouw op het podium staat, de rest van de acts bevatten alleen maar heren. Het publiek krijgt een jazzy, funky en tevens dansbare set voorgeschoteld. Denk vooral aan de stijl van Brand New Heavies, bekend in de jaren 90. De percussionist en de gitarist maken de meeste indruk, wat ook door de juryleden aangestipt zal worden. Slotnummer ‘Daydream’, aangekondigd als “onze hit”, is een waardige afsluiter en in het intermezzo worden alle leden één voor één aan het publiek voorgesteld. De jury vat de band nog even samen: “Topmuzikanten!”

De driemansformatie Revision sluit deze bandfinale af met een energieke, rockende set. Het is echter wel gitaarrock, waarvan er dertien in een dozijn gaan. Maar dit wordt mooi gecompenseerd met de reuzenballonnen die op een bepaald moment de zaal in stuiteren. Aan deze ballonnen zitten EP’s van de band bevestigd, die gretig aftrek vinden bij het publiek. Als er een originaliteitprijs was geweest, dan had Revision die hiervoor gekregen. Jurylid Majel Blonden maakt na afloop de volgende vergelijking: “Als ik jullie sound hoor, dan zie ik daar een stadion bij.”

Goed, alle zes acts hebben opgetreden en dus is het tijd voor de jury om in beraad te gaan. Maar eerst wordt nog de publieksprijs uitgereikt. Met behulp van een decibelmeter kan het publiek bepalen wie hun winnaar is. Er wordt flink wat afgeschreeuwd bij iedere naam, en uiteindelijk - tegen alle verwachtingen in - is het de band Sky Architect die de publieksprijs (250 euro) wint. Trots poseren de vijf heren met hun cheque voor de foto en is het een klein half uur pauze voordat de jury tevoorschijn komt met hun uitslag.

Het is Robin Zijlstra die de nummers drie, twee en één bekendmaakt. “Het was echt appels met peren vergelijken,” excuseert hij zich alvast, “maar we zijn eruit gekomen.” Nummer drie is Sky Arhitect, vanwege “hun briljant uitgevoerde progrock”. Opnieuw een geldbedrag van 250 euro voor de heren dus. Nummer twee is MooCH Inc.; “zeer hecht op het podium en we bekeken ze met een glimlach.” Het vijftal gaat naar huis met een geldprijs van 500 euro. Dan is de spanning te snijden, wie wordt de hoofdprijswinnaar? Robin verklapt alvast: “het is de band met de meest catchy nummers en heeft veel potentie om door te groeien.” Iedereen houdt zijn adem in en dan valt de naam: Sir James! Superblij neemt de band de cheque van 1000 euro in ontvangst en is ook nog eens verzekerd van een aantal optredens, waaronder Wantijpop. Heren, gefeliciteerd!