Mr Man maakt stevige (hard)rock in de beste jaren 80 traditie. In het openingsnummer werd natuurlijk niet voor niets Kiss hun ‘I wanna rock n roll all night’ geciteerd. Maar uiterlijk doet gelukkig niets aan deze band denken. Hier staan vijf ‘gewone’ jongens te spelen. Compleet met typische ‘rock stances’ en een-tweetjes tussen bassist en gitarist. Het speelplezier straalt er vanaf.
Zanger Mijnko heeft een stevige, warme stem met af en toe een gruizig randje, maar zonder dat hysterische hoge gekrijs wat hairmetalbands voor mij vaak zo onverteerbaar maakte. Hij brengt de teksten met een knipoog (een nummer als ‘Tight Pussy’ neemt toch niemand serieus?), maar muzikaal is alles behoorlijk gedegen.
De basis wordt gelegd door bassist Mike (met a-typische hanekam!) en drummer Jeroen. Gitaristen Peter en Rico kleuren het plaatje verder in. Soms tweestemmige zang (klinkt goed!) en natuurlijk zitten er ook gitaarsolo’s in de set. Gelukkig nooit te lang, zodat alles lekker vaart houdt en de fans mee kunnen blijven brullen en bewegen.
Wel jammer dat alles een beetje inkakt op het moment dat er een ballad wordt gespeeld. Dit nummer miste het meeslepende ‘aansteker in de lucht’-gehalte dat nou net zo lekker is bij dit type band die gemaakt lijkt voor het spelen in stadions.
Een groot contrast met Themrock. Deze band past helemaal bij een tent als Exit. Lekker dicht op het publiek en raggen maar. De combinatie van punk(pop), rockabilly, surf en gepimpte Middle Of The Road-klassiekers rolt met groot gemak over de enthousiast dansende fans.
Er is niets gewoons aan deze band. Natuuuurlijk hebben ze artiestennamen! En zangeres Gin Bone is een verschijning apart. Eerst getooid in een overall met strohoed als een soort grappige vogelverschrikker. Later in een rood velours tuniek met gestreepte kousen. Ze bespeelt het publiek en ‘acteert’ de nummers als een soort overenergieke Pipi Langkous die teveel suiker uit de toverboom heeft gesnoept. Dit past goed bij de teksten van de band. Zoals in het genre verwacht – vaak (maatschappij)kritisch, maar ook grappig.
De band speelt strak en energiek, maar ze zijn tegelijk zo cool dat gitarist Skinny Bopper en bassist Billy Boom geen zweet lijken te produceren. Alleen drummer Beef wordt het op een gegeven moment te heet. Maar hij werkt er dan ook hard voor om de band voort te stuwen.
Het is moeilijk voor mij om te besluiten of ik Themrock nou ontzettend serieus moet nemen of dat het toch één grote grap is. De eerste toegift – Abba’s ‘Gimme gimme gimme’ – versterkt dat gevoel alleen maar, waarna tweede toegift ‘The ace of spades’ me alweer op andere gedachten brengt.
Entertainend was het allemaal in ieder geval wel en zeker geen ‘Middle of the road’.
Geen ‘Middle of the road’ met Mr Man en Themrock in Exit
Entertainend is het allemaal!
Een rare combinatie. Dat was het: mr Man en Themrock in Exit donderdagavond. Want in de tijd dat de muziekstromingen die deze twee bands vertegenwoordigen ‘groot’ waren had je de bijbehorende fans nooit samen in één hok kunnen stoppen. Het is mischien wel tekenend voor een relaxte zaal als Exit dat het nu wel kan. Of misschien komt het wel doordat beide bands op hun eigen manier een beetje ‘old school’ zijn?