Hij staat op de rechterflank van het podium van Rotown, voor de kijker links. Anoniem grijs shirtje, saai kapsel, weinig gezichtsuitdrukking, hij zou er net zo goed niet kunnen staan. Maar schijn bedriegt, want de bassist van het Vlaamse Balthazar draagt als geen ander de Belgenrock die het vijftal maakt. De nieuwe Arctic Monkeys, zo valt in het programma van Rotown te lezen. Als dit de nieuwe Arctic Monkeys zijn, is Elle Bandita de nieuwe Corry Konings, of het moet zo zijn dat alle muziek met loeistrakke drums, verslavende basloopjes en de niet uit je kop te krijgen zangmelodieën navolgers van de Sheffieldse band zijn.
Het heeft even geduurd voor het debuutalbum van Balthazar in de platenschappen verscheen. Sinds de roemruchte Humo Rock Rally in 2006 werd gewonnen, namen de Vlamingen rustig de tijd om te schaven aan de elf liedjes die Applause uiteindelijk telt. Of die vier jaren nodig waren valt moeilijk te beoordelen, feit is wel dat Balthazar met dit debuutalbum een geheel eigen sound weet neer te zetten. Het is knap een album te maken dat zoveel tegenstellingen in zich weet te verenigen: een clean maar vol geluid, catchy maar niet inhoudsloos, en een klein dozijn liedjes dat zowel geschikt is voor een zomerse parkpicknick als een avondje onbekommerd dansen.
Balthazar bestaat vooral uit Maarten Devoldere en Jinte Deprez, twee muziekproductie studerende Kortrijkers. Ook live staat het duo centraal op het podium, geflankeerd door eerdergenoemde bassist en een violiste annex toetseniste. Een drummer complementeert de band. Op plaat lijken de nummers af en toe zo uitgekleed, dat net iets te cleane gitaren en net te drumcomputerachtige beats het gevoel uit de muziek doen verdwijnen. Vanavond blijkt dit euvel verholpen te zijn, omdat er live net dat stukje frictie en energie in de muziek komt die het wat meer doet leven. Neem een nummer als Morning: de bas zet een idioot simpel loopje in, het zanglijntje dat volgt wringt net genoeg om te fascineren, violen en drums vallen in terwijl het pianogetingel dat het nummer later bevat zo lullig is dat het zo van The XX gejat zou kunnen zijn. Let wel: het klopt allemaal. Stilstaan is meestal geen optie, terwijl de welbekende dip halverwege een gemiddeld optreden voor het gemak overgeslagen wordt. Als er dan toch wat te mekkeren valt is dat het wel: Rotown krijgt vanavond maar een schamele 45 minuten van Balthazar te zien, en dat is veel te weinig. Deze band is leuk om naar te kijken, fijn om op te dansen en aangenaam om naar te luisteren. Hoe kan een zaterdagavond beter beginnen?