Applaus voor de Jeugd van Tegenwoordig

Watt is te klein geworden voor de jongens uit Amsterdam

Tekst: Willemijn de Koning Foto's: Robert Tjalondo ,

3voor12 heeft vorig jaar niet voor niets de 3voor12Award voor het Beste Nederlandse Album van 2008 aan de Jeugd van Tegenwoordig uitgereikt. Hun tweede album De Machine kwam in april 2008 uit en zat vol met goede beats en vindingrijke teksten. Het werd dan ook goed ontvangen bij het publiek. Vrijdag 23 oktober was het eindelijk zo ver in Watt Rotterdam: De Jeugd van Tegenwoordig trad op.

Watt is te klein geworden voor de jongens uit Amsterdam

Al een half uur voordat De Jeugd van Tegenwoordig op het podium verwacht wordt, staat de zaal al vol. De meesten zijn student, alternatief, of zestien en dolgelukkig dat ze in de herfstvakantie naar hét concert van 2009 mochten gaan. Hoe dan ook, de sfeer zit er al goed in.

Ado’nis opent de show en krijgt het publiek aardig mee. Maar na twintig minuten moet hij stoppen, en verdwijnt hij van het podium. De DJ vangt de leegte meteen op en gooit er een plaat in. Het publiek wordt beziggehouden met een paar hits totdat er na een half uur te merken is dat ze er genoeg van hebben. Ze willen waar ze voor gekomen waren.

Na nog welgeteld vijf minuten naar een leeg podium gestaard te hebben, komt Bas Bron, de vaste producer van de Jeugd van Tegenwoordig, het podium op en zet meteen een herkenbare beat in; wel van het nummer Applaus. Hoe hadden de jongens beter kunnen beginnen? Een groot applaus barst los en het feestje kan beginnen.

Hits als Datvindjeleukhe en Buma In Mijn Zak komen langs; ook de grote hit Watskeburt wordt erin gegooid en het publiek gaat losser dan los. Willie Wartaal, alias WiWa, gooit zo nu en dan een flesje water leeg in het publiek; hij krijgt bier terug als antwoord. Bas Bron gaat los met zijn elektronische keyboard en de autotune; vrijwel alle nummers worden in een nieuw jasje gestoken of gewoon lekker ge-remixed.

Dan doet Vieze Fur zijn ketting los, zijn trui uit en geeft zijn microfoon af. Wat gaat hier gebeuren? Hij zet een sprintje in en belandt in het publiek; hij wordt zowaar goed opgevangen. Een paar nummers later volgt WiWa zijn voorbeeld en ja, ook hij wordt goed opgevangen: een sterk publiek. We denken even dat het optreden na een klein uurtje al beëindigd is, maar de jongens komen terug. Dit keer worden de nummers WopWopWop en Deze Jongen Komt Zo Hard ingezet. Ook Bas Bron gaat weer lekker los op zijn keyboard en van de nummers worden de meest uiteenlopende variaties gemaakt.  

Aan het einde van de show wordt het toepasselijke nummer Applaus weer ingezet en voor de laatste keer kan de zaal los. De jongens verlaten het podium en het publiek wordt weer overgelaten aan de DJ. Die hoeft vrij weinig meer te doen: De Jeugd van Tegenwoordig is een feestje begonnen die waarschijnlijk voor velen laat zou eindigen.