Ladyfest was een lang weekend met 3 avonden en twee middagen vol muziek. Het niveau van de bands was hoog; er waren echt geen zwakke broeders (of beter gezegd; zusters) tussen de line-up van het Ladyfest in Exit.
Je vraagt dan terecht af waarom er, op de zaterdagavond na, zo weinig mensen en vooral weinig vrouwen op af kwamen. Wellicht had dit te maken met de kritiek die vooraf over het festival is uitgestort.
Het Rotterdamse Ladyfest begon afgelopen vrijdag met Queen Bee. Wat een toffe band is dit; het zijn een soort Rotterdamse Runaways; technisch perfect, goede podiumpresentatie en lekker vlotte liedjes.
Drugsmokkel met een nieuwe drummer en zoals altijd lekker rammelend en teksten die super grappig waren. Dit was ook weer een band met een aantrekkelijke podiumpresentatie en reken maar dat het vrouwen zijn daar voor op het podium!
Rubella Ballet was voor ondergetekende nog onbekend, maar ze schijnen al meer dan 30 jaar te bestaan. Dat was ze wel aan te zien want ondanks het punkhaar en hanekammen zagen ze er nogal oud uit. Goed idee van ze om de lichten te laten dimmen en alleen in blacklight te spelen. Muzikaal was het fantastisch; het leek sterk op Siouxie and the Banshees met de Clash vermengd. Rubella Ballet kreeg dan ook de hele tent aan het swingen!
De volgende dag om 15:00 uur weer present in Exit en van Promises het staartje gezien. Twee meiden op drums en gitaar/zang die, alleen muzikaal gezien, op The Buzzcocks leken.
Eva Braun maakte de Exit daarna echt wakker met een flinke bak herrie.
Het werd pas echt leuk bij Lushus. De band heeft er een fan bij gekregen; Lushus is de liefste en ondeugendste band ter wereld met fijne springerige muziek. Twee bassistes en een drummer, maar vrouwelijker heeft een band nog nooit geklonken. Deze Utrechtse band is een regelrechte aanrader, die iedereen zou moeten zien.
Na Lushus werd het tijd voor en heuse documentaire over vrouwen in punk, “She’s a punkrocker”. De film was gemaakt door de zangeres van Rubella Ballet en zat vol met vrouwen waar ik nog nooit van had gehoord (Ja Crass heb ik wel eens over gehoord).
Om 10 uur stipt begonnen The Suicidal Birds; twee meiden op bas en gitaar onder begeleiding van een drumcomputer. Het was harde schreeuwerige muziek, die uiteindelijk best toegankelijk bleek te zijn.
De hoof act was Lydia Lunch and the Big Sexy Noise. Een oude grande dame die niet zo groot van postuur was. Het was moeilijk haar achter in de zaal te zien met al die lange mannen voor me. Lydia Lunch was goed; lekker stuwende muziek van een drie mans band. Iedereen had van tevoren gezegd dat Lydia Lunch erg wild en gevaarlijk was maar ze was juist lief en oud. De aanwezige man van de security kreeg zelfs een lapdance tegen zijn achterhoofd.
De muziek van Lydia klonk erg intens. Ze schijnt nogal een heftige jeugd gehad te hebben volgens een van de aanwezige mannen die ik daarnaar vroeg. Heftig was het optreden ook zeker. Niet heel hard of schreeuwerig maar wel intens.
De jazzy band EinsteinBarbie vrolijkte de zaal weer op. In hun genre is EinsteinBarbie een zeer goede band.
Whole bestond uit lokale heldinnen die in the Riplets, Mindscan en Marie Celeste hebben gezeten. Leuk om als afwisseling een coverband te zien en de nummers (waaronder die van Hole) lekker mee te brullen.
Rosie The Riveter maakte noise; twee vrouwen op afwisselend drums en gitaar en een ander op bas.
Asrai was de enige gothrock band op het festival en ze hebben 3 vrouwen en twee mannen in de gelederen. Op Metropolis had de band al indruk gemaakt. Ze hebben een werkelijk fantastische zangeres die de zangeres van Within Temptation doet verbleken. Margriet klinkt zoals zichzelf, deze band verdient meer bekendheid.
The Cesarians waren te laat vanwege storm waardoor de boot uit Londen vertraging had. Maar het was het wachten waard. Ze hadden een mannelijke zanger maar verder vier vrouwen op piano en blaasinstrumenten en nog een drummer. Donkere muziek zoals Tom Waits en Nick Cave met een zanger die op Bryan Ferry leek. Dit was een speciaal optreden.
De drie dagen Ladyfest waren zeer vermoeiend, maar de moeite waard. Ladyfest, editie Rotterdam, was een aanrader. De kritiek achter zich latend hebben de dames uit de muziekwereld laten zien dat ze hun mannetje staan.