Na ruim 3 jaar wachten is het dan eindelijk zover! De nieuwe cd van El Pino & The Volunteers, met de prachtige titel ‘The Long-lost Art of Becoming Invisible’ is uit en dat wordt vanavond in een uitverkocht Rotown gevierd.

De set begint met een psychedelisch klinkend intro, waarbij de producer van de beide platen, Reyn, op zowel keyboard, bas als drum speelt. Daarna speelt hij de titelsong van de nieuwe plaat, die langzaam overvloeit in ‘Wake Up’, de eerste track op de cd, waarbij de band het podium betreedt.

Meteen is duidelijk dat de americana-sound van de vorige plaat vijwel geheel verdwenen is. Een slepend, bijna Radiohead aandoend liedje, en dit is nog maar het begin. De rest van de set bestaat uit vrijwel alle nummers van de nieuwe cd, aangevuld met wat “oudjes” als ‘Head or Tails’ en ‘El Degas’. De nieuwe nummers zijn in ieder geval erg afwisselend. Van bijna pop-achtige liedjes als ‘Dust and Doubts’ en ‘Here’s to the Rescue’ en wat steviger werk als ‘Black and Blue’ tot een prachtige ballad als ‘Not Jealous’. Bij dit laatste nummer komt Janne Schra van Room Eleven ook nog even meezingen, net als op de cd. Een prachtig duet.

De band is zeer goed op elkaar ingespeeld en zet dan ook een zeer goed geoliede set neer, al komt frontman David Pino tussen de nummers door nogal zenuwachtig over omdat hij telkens maar het publiek blijft bedanken dat ze toch maar met z’n allen zo naar Rotown zijn gekomen. Deze bescheidenheid is nergens voor nodig, dit is gewoon een geweldig goed concert! Zeker als tijdens de toegift ook nog eens mijn nieuwe en mijn oude favoriete nummer worden gespeeld, ‘Don’t look at me ‘cause I don’t know’ en ‘Cougar’, kan voor mij de avond in ieder geval niet meer stuk.

Iedereen die de nieuwe cd nog niet heeft aangeschaft moet dit zeer zeker snel gaan doen en mochten ze nog eens in de buurt spelen, ben ik er in ieder geval weer bij, dat weet ik zeker!