Guts Pie Earshot vlamt voor lege Exit

en wekt sferen op uit verschillende windstreken

Tekst: Niels van Beers Foto's: Marcel van Leeuwen ,

De zonovergoten Hemelvaarstdag moet bij velen het excuus zijn geweest om niet naar de Exit te komen. Het Duitse Guts Pie Earshot is misschien niet voor een ieder de band bij uitstek, maar wel één om voortaan in de gaten te houden!

en wekt sferen op uit verschillende windstreken

De zonovergoten Hemelvaartsdag moet bij velen het excuus zijn geweest om niet naar de Exit te komen. Het Duitse Guts Pie Earshot is misschien niet voor een ieder de band bij uitstek, maar wel één om voortaan in de gaten te houden!

The Sheriff of Hong Kong is een jonge indierock band uit Utrecht en ze mogen openen voor welgeteld 7 man publiek. De bandnaam, vernoemd naar een van mijn helden Captain Beefheart verraad lichtelijk hun afkomst. Maar de indierock doet erg Brits aan zoals in een Franz Ferdinand, soms ook math, post-rocky vanwege de geniale hooks en breaks.
Ze zoeken ergens een middenweg tussen britpop, indie en jazzcore. Maar het is voor ondergetekende niet overtuigend genoeg om er wild van te worden. Als ‘The Sheriff’ een instrumentale band had geweest had ik ze beter kunnen pruimen.

Op het podium staan een drumkit en cello opgesteld. Inmiddels is het publiek iets uitgebreid naar een twintigtal. Na het intro van één minuut op de cello valt de drummer bij met vette dansritmes en het is mij meteen duidelijk. Guts Pie Earshot is niet meer de punk/ avant/ wave band die ze 12 jaar geleden waren. Van een vijfkoppige band die zich met name manifesteerde in het Europese kraakcircuit zijn er slechts twee man over. Drums en cello.
De cellist is dusdanig bekwaam in zijn spel en weet talrijke sferen uit alle windstreken op te roepen. Het duo brengt je in een trance, op techno ritmes, drum’n’bass, alles zeer strak gespeeld door een live drummer.

Als de klanken van ‘Holiday in Cambodia’ (Dead Kennedys) worden ingezet, klinkt het strijkinstrument als een metal gitaar die van plan is om het Exit podium door midden te gaan zagen. Daarmee verraden ze ook gelijk hun punkroots. Guts Pie Earshot had niet misstaan op een goa trance party of een van de vele dance parties die dit landje rijk is. Ze zouden een verfrissende tegenhanger kunnen zijn binnen de geautomatiseerde dance scene van tegenwoordig. Ze vlammen en zijn in staat om je mee te slepen of je te laten dansen tot je erbij neervalt. Met Leen Steen achter de plaatjes wordt het alweer laat en verlaat ik de Exit met een tevreden gevoel. Eindelijk na 12 jaar Guts Pie Earshot te hebben mogen ervaren.