Dan staat The Mirror Conspiracy klaar om af te trappen met hun show, rustig glijden we een licht duister landschap in, dat vakkundig wordt neergezet door de band. Jazz met triphop invloeden? Pop met een jazzfeel? The Mirror Conspiracy kneedt de ingrediënten uit verschillende hoeken van de muziek tot een nieuw geheel. De muziek lijkt volledig geïmproviseerd, maar onder deze intuïtieve sound ligt een strakke basis, zoals toetsenist Mike Bindraban vertelt: “We schetsen met muziek. Op het album waar we op dit moment mee bezig zijn, kunnen we de thema’s vrij strak uitwerken, maar live kan daar weer iets heel anders uit ontstaan. Dat maakt het spannend. Door de verschillende interpretaties van de verschillende gastmuzikanten krijgt het stuk elke keer iets unieks... een spiegel van het moment.”
Want gastmuzikanten zijn er vaak bij The Mirror Conspiracy, niets is zo mooi als het muzikaal te kunnen verenigen en de nummers naar een hoger plan tillen. Na afgelopen jaar het podium te hebben gedeeld met onder meer Erik Truffaz en Toshinori Kondo is vanavond Ghasem Batamuntu te gast, op sopraansax en percussie/sounds. De grote man met kleine saxofoon levert mooie toevoegingen aan de nummers van The Mirror Conspiracy, zoals bijvoorbeeld Socrates’ Dreambox en Sunday Morning Hangover.
Een andere gastmuzikante heeft het niveau van gast achter zich gelaten en is inmiddels deel van The Mirror Conspiracy: zangeres Daisy Cools. Sommigen kennen haar stemgeluid van haar debuut Soultraffic, of van de single die nu op de radio te horen is: Save another life. Daisy’s stem geeft nog een extra verdieping aan de muziek, en laat me even in de verte denken aan Portishead en Morcheeba.
Naarmate de avond vordert, komt de groove steeds verder in de muziek, en worden we verder voortgestuwd naar wat stevigere landschappen in de wereld van The Mirror Conspiracy. Bij het laatste nummer van de avond, The Beach, zien we Sharrif Simmons nog even terug. Hiermee komt deze, naar mijn mening, succesvolle CrimeJazz avond tot een einde. Ik heb de show ervaren als een muzikale reis langs vele gebieden, die ik graag nog eens mee maak.
Op 3 mei zal The Mirror Conspiracy te zien zijn bij Live in your Livingroom, en verder in het jaar op andere podia. In Trees horen we: “I see the trees stand tall for years and years”, ik denk dat we de bomen hier rustig kunnen vervangen door The Mirror Conspiracy!
The Mirror Conspiracy in Rotown
“I see the Mirror Conspiracy stand tall for years and years”
Zondagavond in een koud Rotterdam. Ik fiets gehaast van het World Trade Center naar Rotown. Van de Edison-uitreikingen naar de CrimeJazz-avond. Van Marco Borsato en Bløf naar Sharrif Simmons en The Mirror Conspiracy ft. Ghasem Batamuntu. Een wereld van verschil? Dat zeker. In Rotown heerst een relaxte sfeer, en het is gezellig druk. Voor in de zaal zijn zitplaatsen aan tafeltjes met flakkerende kaarsjes, Rotown is deze avond uw jazzcafé. Helaas kom ik pas binnen bij het laatste nummer van Shariff Simmons, en zie ik nog net zijn rug als ik mijn camera paraat heb.