Hoewel de gemiddelde hiphopliefhebber het album Nocturnal als een klassieker beschouwt, klinkt de tweemansformatie Heltah Skeltah voor anderen weinig bekend in de oren. Toch zijn Ruck en Rock al sinds de jaren negentig bezig; solo, samen of met een stel anderen in de superrapgroep Boot Camp Clik. Vorig jaar kwam D.I.R.T. uit, de eerste cd van Heltah Skeltah sinds tien jaar. Een verdomd goede reden voor een tour dus en Watt heeft als enige in Nederland de eer om het tweetal te ontvangen.

Adison, beter bekend als D-Son, mag het voorprogramma verzorgen vanavond. De Rotterdammer voelt zich een vis in het water in de basement van Watt en zijn zelfverzekerdheid komt goed over bij het publiek. Bovendien zijn de nodige supporters in de zaal vanavond. Zo staat Concrete, die samen met D-Son de rapgroep SoS vormt, vooraan te juichen. Tegen het einde is hij lang niet de enige, D-Son verlaat het podium onder luid applaus.

Zonder opvallende of spectaculaire opkomst staan ze opeens op het kleine podium; Rock en Ruck houden duidelijk niet van te veel poespas. Ze openen met Everything Is Heltah Skeltah, de eerste single van hun laatste album. Binnen luttele seconden lijkt het een heel stuk warmer in de zaal; het publiek is enthousiast en een pit kan natuurlijk niet ontbreken.

De mannen volgen met een paar nieuwe tracks, maar ook oldskool fans kunnen hun hart ophalen. Klassiekers als Leflaur Leflah Eshkoshka komen ook aan bod, zij het in mindere mate. Ook voor hun soloprojecten is ruimte, hoewel Ruck hierin wat meer inbreng heeft. Onder de naam Sean Price bracht hij de twee erg succesvolle albums uit, terwijl Rock nooit verder is gegaan dan een paar mixtapes.

Diepgaande boodschappen moet je vanavond niet verwachten; het tweetal ontkent niet dat hun teksten weinig inhoud hebben. Wél zitten ze vol humor en goede punchlines en als het publiek nog eenmaal losgaat op het nummer Boom Bye Yeah, is het overduidelijk dat die formule meer dan genoeg is voor een dope avond.