Leen Steen en ik parkeren onze fietsen tegelijk voor de deur van Rotown. Hier hebben we afgeproken om te praten over zijn programmaplannen voor de Exit.
Een week na de officiële opening en alle perikelen rond de vergunningen kan Leen in ieder geval lachen. Nu lijkt er altijd wel een glimlach om de mond van deze artistiek leider te zitten en dat geeft aan dat deze man zich weinig zorgen lijkt te maken. Wanneer we net hebben plaatsgenomen komt ook Ryanne van Dorst (beter bekend als Elle Bandita) binnen en neemt, samen met een journalist, plaats aan een tafeltje verderop. Leen en Ryanne groeten elkaar en trots vertelt de baas van Tocado Records dat deze rocksensatie zijn voormalig protégé is. Elle Bandita buigt dankbaar en beide interviews kunnen beginnen.
“We gaan eigen avonden houden waar new wave en post punk de boventoon voeren. Dit is belangrijk, want het zorgt ervoor dat mensen terugkomen in de Exit. Daarnaast worden er veel avonden georganiseerd door derden. Zo hadden we pas een reggae avond, maar ook een terugkerende radioshow en een Turkse avond. Die laatste was geweldig! Ik ben sowieso zeer tevreden over de optredens die we tot nu toe hebben gehad.”
“We hebben natuurlijk weinig budget. Zo hebben we bijvoorbeeld net het Cultuurplan gemist. De veelal jonge bezoekers geven op een avond ook niet echt veel geld uit. Veel bands spelen dan ook op basis van een zogenaamde ‘deurdeal’. Dat houdt in dat de recette van die avond naar de band gaat, of er nou 20 man komt of dat de zaal afgeladen is. De kleine kas vind ik niet erg, dat geeft namelijk karakter. En karakter is belangrijk, vooral voor bands. Dat maakt een artiest groot. Bovendien past dit perfect binnen de filosofie van Exit: bands een kans geven. Wanneer een goede act de eerste keer niet meer dan 30 bezoekers trekt, worden ze snel weer geboekt. Door mond-op-mond reclame is het bezoekersaantal de keer daarop verdubbeld, of meer. Als je zo doorgaat, heb je binnen no time een volle bak.”
“We zijn van plan om veel variatie aan te bieden, ook op één avond. Dit trekt een gevarieerd publiek en kan voor iedereen heel verfrissend werken. Lokale bands hebben bij Exit een streepje voor. Die programmeren wij veelvuldig en wanneer er een internationale act op het programma staat zetten we daar een Nederlandse band naast. Een positief gevolg van een dergelijke programmering is dat de betreffende bands contact maken, wat weer kan resulteren in verdere samenwerking. De Nederlandse band wordt uitgenodigd om de band uit een ander land ook elders te ‘supporten’ en vice versa. Een mooi voorbeeld is de samenwerking tussen Mark Lotterman en Johnny Dowd. Deze interactie heeft er zelfs toe geleid dat de New Yorker in Exit kwam spelen.”
“Het grootste plan, waar ik erg druk mee ben, is een soort uitwisselingsproject. Met podia in alle provincies van het land willen we lokale successen ruilen. Bands die het lokaal zeer goed doen, maar daarbuiten geen voet aan de grond krijgen. Door deze acts in andere provincies op te laten treden krijgen ze meer bekendheid en wellicht meer succes. Dit vereist veel organisatie en meer geld dan we momenteel voorhanden hebben. De financiën voor deze onderneming hoop ik rond te krijgen met de aanvraag van projectsubsidie. We moeten nog even flink aan de bak om dit project rond te krijgen, maar uiteindelijk zal het een groot succes worden!”
Op de vraag of Leen nog een realistisch verlanglijstje heeft, antwoordt hij: “Rubella Ballet komt weer naar Nederland. Het zou waanzinnig zijn als zij in de Exit komen spelen. Ditzelfde geldt overigens voor The Cesarians.”
Het lijkt me duidelijk dat er genoeg te beleven valt in de Exit. Voor (bijna) ieder wat wils, nieuwe ‘ontdekkingen’ en voor de prijs hoef je ook niet thuis te blijven. Van woensdag tot zondag kun je terecht in de zaal aan de Mauritsstraat. Hou voor het programma deze website en de site van Exit zelf in de gaten.