Hoewel veel mensen zich nog op het strand bevinden deze warme zomeravond in augustus, begint de avond toch goed met Rikke Korswagen. Rikke start met wat rustige countrymuziek. Als hij er goed in zit, blijkt dat hij niet alleen heel goed met de gitaar is, maar ook met de banjo en de tamboerijn. Op zijn banjo krijgt hij het publiek dan ook goed mee. Zijn stem doet een beetje denken aan Bob Dylan. Wanneer hij een ‘vies liedje’  uit zijn repertoire haalt, verrast hij het publiek met pedofilie en homo erotiek. Daarna vertelt hij de zaal dat hij na een operatie lange tijd op zijn bed heeft moeten liggen. In deze tijd heeft hij veel gitaar gespeeld, wat op zijn rug moest. Daarom sluit hij de avond af met een lied op zijn rug. Zijn lange tijd in bed hebben hem goed gedaan, want hij brengt het er goed vanaf.  

Het publiek blijft in verwachting van het volgende bandje: Yoshimi, dat vernoemd is naar een naam van een Japans meisje. Voor het late tijdstip begint Yoshimi met verrassend veel energie. Ze zijn dan ook met vier man wat voor een vol podium zorgt. Hun muziek is erg experimenteel; ze hebben een hele kist met slagwerk bij zich en de inhoud word dan ook vol benut. Ze zingen zowel Engels als Nederlands. Niek, de man achter Yosimi, draagt ook en solonummer voor. Yoshimi is een band met veel variatie, dat blijkt. Dit zorgt samen met Rikke uiteindelijk voor een geslaagde avond bij de Unie in Rotterdam.